________________
છેલ્લા ત્રણ મહિનાથી મહેનત કરી કરીને અમે એક માળો બાંધ્યો હતો. ક્યાંથી થોડું સૂકું ઘાસ મળ્યું, ક્યાંથી કોઈ તૂટેલા ઝાડુની સળીઓ મળી. ક્યાંકથી થોડા કાગળના ટુક્ડાં મળ્યાં. તે માળો બન્યો.
એને પૂરાં દિવસ ચાલતાં હતાં. અમારા આવનારા સંતાનનું સ્વાગત કરવા માટે માળો સજ્જ હતો.
અમારી આંખોમાં સપનાઓએ માળા બાંધ્યાં હતાં. ને એ દિવસ આવ્યો. એણે ઈંડું મુક્યું.
અમારા બંનેનો જીવ જાણે એ ઈંડામાં જ હતો. દિવસ ને રાત
એ અમારું જીવનકેન્દ્ર બની ગયું. ત્યાં તો
આકાશમાં વારંવાર આગ ફાટી નીકળવા લાગી. અમને પહેલી ચિંતા એ ઈંડાની થઈ.
કેટકેટલી વાર અમારા ઝાડ પાસેથી તણખાંઓ નીચે પડતાં. અમારો તો શ્વાસ અદ્ધર થઈ ગયો. એક વાર
બરાબર અમારી ડાળની બાજુમાંથી તણખાં પડ્યાં. એણે વિહ્વળ આંખે મારી સામે જોયું.
દિવાળી ઉજવો એ પહેલાં
