________________
( १६८ ) पोतानुं सर्व दुःख कहीने एकवीश उपवास कर्या तेथी जक्ष प्रसन्न थ कहवा लाग्या के हे भोला ! सांजे सांजे म्हारी आगल सोनाना चांदला सहस्रे शोभतो मोटो मोर नाटक करशे ते मोरनां पिछां निरंतर पडशे ते तुं लेजे. ते सांभली निपुन्नी हरख पाम्यो. ने नित्य सुवर्णनां पिछां खरे ते लेतो. एम हमेश लेतां नव सो पिछां एकठां थयां. एक सो लेवानां बाकी रह्यां त्यारे निपुन्नीयाने दुष्ट कर्मे पेरयो तेथी विचारे छे के आ उजड भूमीमां क्यां सुधी बेशी रहीश ? एम विचारी ने मोरनां पिछां मुंठवडे लेवा गयो. एटले ते भुंइ उपरथी उडी गयो, ने पिछां भेगां करेलां जतां रह्यां. देवनी आज्ञा ओलंगी कार्य करे ते केम सफल थाय ? निपुन्नीओ पोताना आत्माने धिःकारतो 'में क्यां मूर्खता थी उतावल कीधी ? जेथी पामेली वस्तु गइ . ' एम दुःखी थतां श्रटवीमां भमतां एक मुनी महाराजने दीठा, ते मुनी महाराजने नमस्कार करी पोताना पाछला कर्मनुं स्वरूप पूछतो हवो. मुनी महाराजे कह्युं के, देवद्रव्य भक्षण एक हजार कांकणीनुं कीधुं. तेथी आ भवमां तथा पाछला भवोमां जे जे दुःख भोगव्यां हतां ते स्वरूप कीधुं. पछी मुनीराजे देवद्रव्य भक्षणना पापथी मुक्त थवानो उपाय कहे छे. हजार कांकणी खाधी छे तेथी अधिक द्रव्य आपवुं तथा देवद्रव्यनुं रक्षण करवुं तथा देवद्रव्यनी वृद्धि करवी. तेथी दुष्ट कर्म दूर थशे. सर्व जीवोने भोग लक्ष्मी सुखनो लाभ थाय. एवी रीतें गुरु मुखे सांभलवाथी एवो नियम कर्यो के एथी हजारगणुं द्रव्य देवद्रव्यमां आपवुं म्हारे पहेरवानां वस्त्र तथा आहारादिकमां वापरतां जे द्रव्य वधे ते देवद्रव्यमां श्रापवं. थोडो पण द्रव्यनो संग्रह करूं नहीं. एम मुनी पासे नियम लीधो. तथा विशुद्ध श्रावकनो धर्म आदर्यो. त्यार बाद जे जे वेपार कर्यो ते तेमां द्रव्य पेदा कर्यु. तेथी पाछले भवे हजार कांकणी खाधी हती तेने बदले दश लाख कांकणी देवद्रव्यमां आपी, तेवारे देवद्रव्यना अऋणवालो थयो. तेथी अनुक्रमे घणुं धन उपार्जन कर्यु. पछे पोतानुं व्याज उपजावे एम करी
Scanned by CamScanner
·