________________
( ११५ ) नो विरह रह्यो. भगवतिजीनी टीकामां अभयदेवसूरि महाराजजी पण गीतार्थनो विरह कहे छे. वास्ते आपणी अल्पबुद्धिथी नक्की थइ शके नहि, माटे मध्यस्थ रहि प्रवृत्ति करवी ने जेम हठ कदाग्रह न थाय, एम वर्तवू के आत्मानी परिणती बगडे नहि. ठाणांगसूत्रना चोथा ठाणामां छापेली प्रतमां पाना २८२ नी बीजी पुंठीमां नीचे मुजब अधिकार छे.
चार प्रकारना पुरुष कह्या छे. १ एक साधुधर्म ते जिनाज्ञा ते प्रते छांडे छे, ने गण गच्छनी स्थिति ते गच्छनी मर्यादा नथी मूकतो, कोइ आचार्ये एवी मर्यादा कीधी छे जे बीजा गच्छना यतिने सिद्धांत न देवू. हवे ते बीजा गच्छना यतिने श्रुत न आपे, न भणावे, ते धर्म जिनाज्ञा छांडे छे, पण गच्छनी स्थिति नथी मूकता. जिनाज्ञा एवी छे के योग्य होय ते सर्वेने श्रुत देवू ते माटे.
२ बीजो पुरुष प्राज्ञा गच्छनी मूकी जे अन्यगच्छना यतिने योग्यने श्रुत आपे छे, ते जिनाज्ञा रूप धर्म नथी मूकतो. गच्छनी स्थिति मूके छे. __३ जे अयोग्य अन्यगच्छनाने श्रुत आपे छे ते धर्म ने गच्छ ए बेने मूके छे.
४ जे श्रुत राखवाने कोइक योग्य परना शिष्यने पोताना करी श्रुत आपे छे, ते धर्म अने स्थिति बे नथी मूकतो.
आ मुजब ठाणांग सूत्रमा अधिकार छे. ते उपर लक्ष दइ कदाग्रहमां न पडतां सामाने तथा आपणा आत्माने लाभ थाय ते प्रवृत्ति करवी. ए चौभंगीमां एवी शंका थशे जे आचार्ये गच्छनी स्थिति केवी बांधी ? ते सारु ए ज टीकामां कडं छे जे प्रभुना उपदेश रहित आज्ञा बांधी. कारण जे प्रभुनो उपदेश सर्व योग्यने ज्ञान आपq एवो छे. श्रा मुजब टीकामां छे. वली चोथा भांगावालाने सारु गाथा मूकी छे जे ए पूजनीक के तेथी जणाय छे जे ए गच्छनी खोटी रीत उपरथी चित्त उतरेखें ज. णाय छे. तत्व केवलीगम्य. ६. प्रश्न:-आ कालमां देवता आवे के नहि ? नहि आववानों कारण
Scanned by CamScanner
