________________
ଘର୍ଷଣ ଟାଳନ୍ତୁ
ବୁଦ୍ଧିରେ ହିଁ ଚାଲନ୍ତି । କୌଣସି ନିୟମ ନାହିଁ ? ସେଥିରେ ଟ୍ରାଫିରେ) କେବେ ବି ବାଧା ଆସେ ନାହିଁ, ତାହା କେତେ ସୁନ୍ଦର ଟ୍ରାଫିର ଆୟୋଜନ ଅଟେ । ଏବେ ଏହି ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ଆପଣ ବୁଝି ସୁଝି ଚାଲିବେ ତେବେ ପୁଣି କୌଣସି ବାଧା ଆସିବ ନାହିଁ । ଅର୍ଥାତ୍ ଏହି ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ବୁଝିବାରେ ଭୁଲ୍ ହୋଇଛି । ନିୟମ ବୁଝାଇଲାବାଲା ବିଜ୍ଞ ହେବା ଉଚିତ୍ । । ଏହି ଟ୍ରାଫିକ୍ର ନିୟମଗୁଡ଼ିକର ପାଳନ କରିବାକୁ ଆପଣ ନିଶ୍ଚୟ କରିଥାନ୍ତି ତେବେ କେମିତି ସୁନ୍ଦର ପାଳନ ହୁଏ । ସେଥିରେ କାହିଁକି ଅହଂକାର ଜାଗୃତ ହୁଏନାହିଁ କି ସେ ଭଲା ଯାହା ବି କହୁ କିନ୍ତୁ ଆମେ ତ’ ଏମିତି ହିଁ କରିବୁ । କାରଣ
ସେହି ଟ୍ରାଫିକ୍ ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ସେ ନିଜେ ହିଁ ନିଜର ବୁଦ୍ଧିଦ୍ୱାରା ଏତେ ଅଧିକ ବୁଝିପାରେ, ସୁଳ ଅଟେ ଏଥିପାଇଁ, ଯେ ହାତ କଟିଯିବ, ତୁରନ୍ତ ମରିଯିବି । ସେହିଭଳି ଘର୍ଷଣ ହେବା ଦ୍ବାରା ମରିଯିବି, ଏହା ଜଣା ନାହିଁ । ଏଥିରେ ବୁଦ୍ଧି ପହଞ୍ଚିପାରେ ନାହିଁ । ଏହା ସୂକ୍ଷ୍ମ କଥା ଅଟେ । ଏହାର ସବୁ କ୍ଷତି ସୂକ୍ଷ୍ମ ଅଟେ ।
। ପ୍ରଥମ ଥର ପ୍ରକାଶମାନ ହେଲା ଏହି ସୂତ୍ର
। ୧୯୫୧ ମସିହାରେ ଜଣେ ଭାଈକୁ ଏହି ସୂତ୍ର ଦେଇଥିଲି । ମୋତେ ସେ ସଂସାର ପାରିହେବାର ରାସ୍ତା ପଚାରୁଥିଲା । ମୁଁ ତା’କୁ ‘ଘର୍ଷଣ ଟାଳ’ କହିଥିଲି ଆଉ ଏହିଭଳି ତା’କୁ ବୁଝାଇଥିଲି।
। ସେ ତ’ ଏମିତି ହୋଇଥିଲା କି ମୁଁ ଶାସ୍ତ୍ର ପଢୁଥିଲି, ସେତେବେଳେ ସେ ଆସି ମୋତେ କହିଲା କି, ଦାଦାଜୀ, ମୋତେ କିଛି ଜ୍ଞାନ ଦିଅନ୍ତୁ । ସେ ମୋ ପାଖରେ ଚାକିରୀ କରୁଥିଲା । ସେତେବେଳେ ମୁଁ ତା’କୁ କହିଲି, “ତୋତେ କ’ଣ ଜ୍ଞାନ ଦେବି ? ତୁ ତ’ ସାରା ଦୁନିଆ ସହ ଲଢ଼ାଇ-ଝଗଡ଼ା କରି ଆସୁଛୁ, ମାର୍ପିଟ୍ କରି ଆସୁଛୁ ।” ରେଲୱେରେ ମଧ୍ୟ ଗଡ଼ବଡ଼, ମରାମରି କରେ, ଏମିତି ତ’ ପାଣି ପରି ପଇସା ବୁହାଏ, କିନ୍ତୁ ରେଲୱେର ଯେଉଁ ନିୟମାନୁସାରେ ପଇସା ଭରିବାକୁ ପଡ଼େ, ତାହା ଭରୁ ନଥିଲା ଆଉ ଓଲଟା ଝଗଡ଼ା କରୁଥିଲା, ଏହାସବୁ ମୁଁ ଜାଣିଥିଲି । ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ତା’କୁ କହିଲି ଯେ, ତୋତେ ଶିଖାଇ କ’ଣ କରିବି ? ତୁ ତ’ ସମସ୍ତଙ୍କ ସାଥିରେ ଝଗଡ଼ା କରୁ ! ତେବେ ମୋତେ କହିଲା ଯେ, ଦାଦାଜୀ,
