________________
યોગ્યતા કરતાં વધારે મળી જાય તો સ્વીકાર કરવો નહી.
ઉંબર અને સાતસો કોઢીયાઓનું ટોળું ફરતાં ફરતાં ઉજ્જૈન આવી પહોંચ્યું. રસ્તામાં પ્રજાપાલ રાજા મળ્યા. તેમની સામે એ જ યથોચિત માંગણી મૂકી “મુંગી-બહેરી-બોબડી-અપગ-રોગી કે હીનકુલની કન્યા આપો” પ્રજાપાલ રાજાએ રાજદરબારમાં બોલાવી સોળ શણગાર સજેલી નવયૌવના અપ્સરા જેવી રાજકન્યા મયણાને સોપવાની વાત કરી.
ઉંબરને તો પથરો લેવા જતાં રત્ન મળી ગયું. ગામે ગામ દેવ રૂછ્યું હતું, અહીં તો દેવ જાણે ચારે ખાંભે વરસ્યું. સો-બસો રૂપિયા કમાવવાની ગણત્રી હોય અને કરોડો રૂપિયા મળી જાય તો હરખ-આનંદ કેટલો થાય? આ આપણો સ્વભાવ છે, પરંતુ ઉંબર ના પાડે છે. જેવી પ્રજાપાલ રાજાએ મયણાની વાત મૂકી કે, તરત જ ઉંબરે કહ્યું ન શોભે કાક કંઠે મુક્તાફળ તણી માળા'. ઉંબર મયણાને
સ્વીકારવાની ના પાડે છે. ભલે લાભ ગમે તેટલો મોટો હોય, પરંતુ મારી યોગ્યતા નથી. પચાવવાની તાકાત ન હોય તો અજીર્ણ કરે, એ વાત ઉંબર સમજતો હતો. રાજકન્યા મયણા સિવાય જેવી તેવી કન્યાની પુનઃ માંગણી કરે છે. યોગ્યતા કરતાં વધારે મળી જાય તો સ્વીકાર કરવો નહીં એ ઉંબર રાણો આ પ્રસંગે કરી રહ્યો છે.
યોગ્યતા કરતાં વધુ નહીં સ્વીકારવા છતાં આવી પડે તો ખુશન થવું - આનંદ નહીં.
ઉંબર રાણાએ પ્રજાપાલ રાજાને મયણા સ્વીકારવાની ના પાડી, અનુચિત થઈ રહ્યું છે તેમ કહેવા છતાં પિતા=પ્રજાપાલ રાજાના એક માત્ર વચનથી મયણાએ સડસડાટ દોડી ઉંબરનો હાથ પકડી લીધો. ઉંબરે હાથ પાછો ખેંચ્યો, પણ મયણાની દઢતા સામે કાંઈ વળ્યું નહીં. છેવટે ઉંબરે મયણાને ખચ્ચર ઉપર બેસાડી ઉજ્જૈનના રાજમાર્ગો પરથી પસાર થઈ રહ્યો છે. મયણાનું ભાવિ અંધકારમય છે. રાજવી ભોગવિલાસના સ્વપ્નોના ભૂક્કા નીકળી ગયા છે. દુઃખનીય સ્થિતિ હોવા છતાં કર્મના સિદ્ધાંત અને પિતૃવચન પાલન કર્યાનો પૂર્ણ
ఉండడు ముడుపులు
૭.બ્ધ છે.©©©©©©©©©©©.૫
