________________
આત્મનિંદા દ્વાબિંશિકા
१९ त्वदागमाद्वेद्मि सदैव देव !
मोहादयो यन्मम वैरिणोऽमी । तथाऽपि मूढस्य पराप्तबुद्ध्या, तत्सन्निधौ ही न किमप्यकृत्यम् ॥८७॥
હે દેવ ! તમારા આગમોથી જ જાણું છું કે આ મોહ વગેરે મારા શત્રુઓ છે, તો પણ તેમનામાં શ્રેષ્ઠ આસ(વિશ્વાસપાત્ર)ની બુદ્ધિથી મૂઢ બનેલા મારા માટે તેમને આધીન થઈને કશું જ અકાર્ય નથી રહેતું. २० म्लेच्छैर्नृशंसैरतिराक्षसैश्च,
विडम्बितोऽमीभिरनेकशोऽहम् । प्राप्तस्त्विदानी भुवनैकवीर ! त्रायस्व मां यत्तव पादलीनम् ॥८८॥
આ પ્લેચ્છ - કૂર - રાક્ષસ જેવા મોહ વગેરે વડે હું અનેકવાર વિડંબના પામ્યો છું. ત્રણ ભુવનમાં એક માત્ર વીર ! હવે તમે મળ્યા છો, તમારા શરણે આવેલા મારું રક્ષણ કરો.
हित्वा स्वदेहेऽपि ममत्वबुद्धि, श्रद्धापवित्रीकृतसद्विवेकः । मुक्तान्यसङ्गः समशत्रुमित्रः, स्वामिन् ! कदा संयममातनिष्ये ? ॥८९॥
