________________
વીતરાગસ્તોત્ર સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા
– અષ્ટમહાપ્રાતિહાર્ય – ५/१ गायन्निवालिविरुतैः, नृत्यन्निव चलैर्दलैः ।
त्वद्गुणैरिव रक्तोऽसौ, मोदतेऽशोकपादपः ।।४४ ।।
ભમરાઓના ગુંજનથી જાણે કે ગાતું, પાંદડાઓના ડોલવાથી જાણે કે નાચતું અને તમારા ગુણોથી જાણે કે લાલ એવું અશોકવૃક્ષ આનંદ પામે છે. ५/२ आयोजनं सुमनसो-ऽधस्तानिक्षिप्तबन्धनाः ।
जानुदघ्नीः सुमनसो, देशनो॰ किरन्ति ते ।।४५।।
દેવતાઓ તમારા સમવસરણમાં એક યોજન સુધી, ઢીંચણ ડૂબી જાય તેટલા, ડીંટીયા નીચેની તરફ પડે તે રીતે પુષ્પો વરસાવે છે. ५/३ मालवकैशिकीमुख्य-ग्रामरागपवित्रितः ।
तव दिव्यो ध्वनिः पीतो, हर्षोद्ग्रीवैर्मगैरपि ।।४६।।
માલકશ વગેરે સૂર-રાગોથી પવિત્ર એવી આપની દિવ્ય વાણીને, હરણો પણ આનંદથી ડોક ઊંચી કરીને સાંભળે છે. ५/४ तवेन्दुधामधवला, चकास्ति चमरावली ।
हंसालिरिव वक्त्राब्ज-परिचर्यापरायणा ।।४७।।
૧. ચૈત્યપાપ: એવો પાઠ પણ છે. ભગવાનને જે વૃક્ષની નીચે કેવળજ્ઞાન થાય, તે ચૈત્યવૃક્ષ કહેવાય છે. તેને દેવો અશોકવૃક્ષની ઉપર સ્થાપે છે.
