________________ રાજમહાલ, હાટહવેલી, ધનસંપત્તિ ને અફાટ વૈભવવિલાસનાં પ્રચુર સાધનોથી ઊભરાતા એવા સંસારનો સર્પની કાંચળીની જેમ સર્વથા ત્યાગ કરીને પ્રત્યુષ પ્રાથનીય પરમપૂજ્ય આરાધ્યપાદ તારક ગુરુવર્યશ્રીજીને જીવન સમર્પણ કરીને, આપણે સહુએ અચિજ્યચિન્તામણિરત્ન જેવું અમૂલ્ય સંયમ અંગીકાર કર્યું. એ સંયમ અંગીકાર કરવા પાછળ આપણી સહુની ભવ્ય ભાવના તો એક જ છે, કે આત્માનું કલ્યાણ સાધીને મોક્ષ અર્થાત અણહારી પદ પામવાની. આંશિક પણ એ ભવ્ય ભાવના સફળ થવાનો આ પુણ્ય અવસર છે. આપણું લાભાન્તરાયકર્મના ઉદયે એષણીય શુદ્ધ આહારપાણી ઉપલબ્ધ થતાં નથી, જેથી પ્રતિદિન વિહાર ઉપવાસ કરવાનું સુશક્ય બન્યું છે. આપણે તે પરમ આદર્શ સમતાપૂર્વક એમ જ વિચારવું, કે “અદધેતપોવૃદ્ધિસ્ટંધે રેસ્ય ધારામુ” એષણીય શુદ્ધ આહારપાણી ઉપલબ્ધ ન થાય, તે તપવૃદ્ધિ અને એ કેટીનાં શુદ્ધ આહારપાણી ઉપલબ્ધ થાય, તે સંયમ ધર્મની આરાધનાને અનુકૂળ ધર્મદેહનું ધારણ થશે. એ કેટીની પરમ આદશ સમતાપૂર્વક ધર્મધ્યાનમાં રત રહેવાથી ચિત્તમાં પરમ પ્રસન્નતા, આત્મામાં આનન્દ, ધર્મ આરાધનામાં અપૂર્વ દય, આહારમાં અનાસક્તિ અને અણહારી પદના આસ્વાદની ઝાંખી થશે. નિકટના અ૫ભમાં આપણી એ ભવ્ય ભાવને સફળતાના ચરમ સોપાને પોંચે તે માટે આપણાથી પ્રતિદિન થતી
