________________
५६ श्री उत्तराध्ययनमूत्रनी सज्झायो. तप संगे वो दाणे लहे सिहि विषय निवारे ते संतोषी सोग रहित जसु बुधिर ॥ अप्रतिबद्ध राग नवि मुंजे वास निरंजण शील२१ । विणयट्टणाओं पाप निवारी पामे शिवपुर लील२२ ॥१॥ संनोग तणे पचखाणे आलंबण टाले । निज लान संतोषं सुख शय्या दोय पाले २३ ॥ पचखाणे उपधिने संबल करे सज्जाय। आहार तजे ते संतो मन जाय ॥११॥ वीतराग समता गुणि जीले टाले जेय कषाय ६ । रुंधे जोग त्रिविध जे पामे खपवा कर्म उपाय ॥ सयर तजी पामे सिधिना गुण" एकाकी जे हो । कलह कषायनु मंतु टाली संवर पूरो होइ२९ ॥१५॥ नातह पचखाणे नव सय जमण निवारे । सर्व संवर शुकलें ध्याने मुगति पधारे १ ॥ प्रतिरुप पणे मुनि ते हुवे समतावंत २ । वैयावच्च करतांतीर्थकर पण वंत'३ ॥ १३ ॥ तनु मानस उख न लहे सकल गुणेकरि पूरो। वीतरागपण नेह निवारी विषय पंच तजी सूरो ॥ खिमावंत ते सहे परीसह मुगते हुवे नि
