________________ | સ્વાધ્યાય પુસૌરભ 53 આઉર પચ્ચકખાણુ પન્ના (ત્રણ આયંબિલ કર્યા પછી આ સુત્ર વાંચવું) દેસિક્કદેસવિરઓ, સમ્મદિઠી મરિજજ જે છે; તે હાઈ બાલપંડિય-મરણું, જિણસાસણે ભણિય. પંચ ય અણુવ્રયાઈ, સત્ત ઉ સિફખાઈ દેસ-જઈધમે; સવૅણ વિ દેસણ વ, તણ જુઓ હેઈ દેસજઈ પાણવહ-મુસાવાએ, અદત્ત-પરદારનિયમણેહિ ચ; અપરિમિઈચ્છાઓવિય, અણુવ્રયાઈ વિરમણાઈ. જં ચ દિસાવેરમણું, અણસ્થદંડાએ જ ચ વેરામણું દેસાવગાસિયંપિ ય, ગુણવયાઈ ભવે તાઈ. ભેગાણું પરિસંખા, સામાઈય અતિહિ-સંવિભાગે ય; પિસહવિહી ઉસ, ચઉર સિફખાઉ વૃત્તાએ. આસુક્કારે મરણે, અચ્છિન્નાએ ય જીવિયાસાએ; નાએહિ વા અમુક્કો, પચ્છિમસંહણકિચ્ચા. આલેઈ નિસ્સલે, સઘરે ચેવારુહિg સંથાર; જઈ મરઈ દેસવિરએ, તે વૃત્ત બાલપંડિઅયં. જે ભક્તપરિન્નાએ, વિક્કમ વિત્થરેણ નિદિ, સો ચેવ બાલપંડિય-મરણે તેઓ જહાજુએં. માણિએસુ કપો-વગેસુ નિયમેણ તસ ઉવવાઓ નિયમા સિજઝઈ ઉક્કો-સએણુ સો સત્તમંમિ ભવે. ઈબાપડિય હેઈ, મરણમરિહંત-સાસણે દિ; ઇત્તો પંડિય! પંડિય-મરણું ગુચ્છ સમાણું.
