________________ 371 સ્વાધ્યાય પુષ્પસૌરભ વર ક્ષિસઃ પાણિઃ કુપિતફણિને વફત્રકુહરે, વરં ઝંપાપાતે જ્વલદનલકુ ડે વિરચિત વર પ્રાસપ્રાંતઃ સપદિ જઠરાંતવિનિહિત, ન જન્ય દૌજન્ય તદપિ વિપદાં સ% વિદષા. સૌજન્યમેવ વિદધાતિ યશશ્ચય ચ, સ્વ શ્રેયસં ચ વિભવં ચ ભવક્ષય ચ; દૌજન્યમાનહસિ યત કુમતે તદર્થ, ધાન્ટેનલે દિશસિ તજજલસેકસાથે. વર વિભવવંધ્યતા, સુજનભાવભાજાં નૃણામસાધુચરિતાજિંતા ન પુનરુજિજતાઃ સંપદ કૃશત્વમપિ શેભતે સહજમાયતૌ સુંદર, વિપાકવિરસા ન તુ શ્વયથસંભવા સ્થલતા. ન બ્રતે પરદૂષણું પરગુણું વકૃત્યપમધ્યવહં, સંતેષ વહતે પરદ્ધિ પરાબાધાસુ ધરે શુચમ; સ્વલાઘા ન કરોતિ નઝતિ નય નૌચિત્યમુહૂંઘયત્યુક્તપ્યપ્રિયમક્ષમાં ન રચયત્વેતચરિત્ર સતામ. ધર્મ ધ્યસ્પદ યશય્યતન વિત્ત પ્રમત્તઃ પુમાન, કાવ્ય નિપ્રતિભસ્તપ: અમદયાશૂન્ય ૫મેધાઃ કૃતમ; વસ્ત્રાલેકમલેચનશ્ચલમના ધ્યાન ચ વાછર્યાસી, યઃ સંગં ગુણિનાં વિમુચ્યવિમતિ કલ્યાણમાકાંક્ષતિ. હરતિ કુમતિ, ભિસે મેહ, કરોતિ વિકિતાં, વિતરતિ રતિ સૂતે નીતિ તનેતિ ગુણાવલિમ; પ્રથયુતિ થશે ધરે ધર્મ* વ્યહિતિ દુર્ગતિ, જનયતિ તૃણું કિં નાભીષ્ટ ગુણોત્તમસંગમઃ. 24
