________________ 342 | સ્વાધ્યાય પુષસૌરભ શ્રી દેવેન્દ્રસૂરિ રચિતં દાનાદિકુલકમ પરિહરિય રજજ સારે, ઉપાડિય સંજમિક્ટ ગુરુભારે; બંધાઉ દેવદૂસું, વિઅર તે જયઉ વીરજિશે. ધમ્મસ્થકામયા. તિવિહ દાણું જય મિ વિફખાય; તહવિ ય જિણિંદમુણિ, ધમિયાણું પસ સંતિ. દાણું સેહગ૨, દાણું આરૂષ્ણકારણું પરમ; દાણું ભેગનિહાણું, દાણું ઠાણું ગુણગણાણું. દાણ્ણ કુરઈ કિન્તી, દાણણ ય હેઈ નિમેલા કંતી; દાણવજિજય હિય, વઈરી વિ હુ પાણિય વહઈ. ધસત્યવાહ-જમ્મ, જ ઘયદાણું કયું સુસાહૂણું તકારણમુસજિર્ણ, તેલુકક-પિયામહે જાએ. કરૂણાઈ દિન દાણે, જમ્મતર-ગહિય પુન્ન-કિરિયાણ; તિસ્થયર–ચકક–રિદ્ધિ, સંપત્તો સંતિનાવિ. 6 પંચસય-સાહુ-અણ,-દાણવજિય-સુપુન્નપભ્યારે; અચ્છરિય-ચરિઅ-ભરિ, ભરો ભરતાહિવે જાઓ. 7 મુલું વિણવિ દાઉં, ગિલાણ પડિઅરણ જોગવત્થણિ; સિદ્ધ અ રણકંબલ, ચંદણ-વણિએવિ સંમિ ભવે. દાઊ ખીર-દાણું. તવેણ સુસિઅંગ-સાહણે ધણિઅં; જણ-જણિય-ચમકકાર, સં જાઓ સાલિભદોવિ. જમ્મતર-દાણુઓ, ઉલ્લસિયાડપુવ-કુસલ-ઝાણાએ કથઉન્નો કયપુત્ર, ભેગાણું ભાયણું જાઓ. ઘયપૂસ વત્થપૂસા, મહરિસિણે દેસલેસ-પરિહાણા; લદ્વીઈ સયલ ગછો,-વગહગા સુગઇ પત્તા.
