________________ 314 | સ્વાધ્યાય પુષ્પસૌરભ લેલે લેલાવરે, તહેવ ઘણુલેલએ ય ધન્વે; બીયાએ પુઢવીએ, ઈક્કારસ ઈંદયા એએ. 23 તત્તો તવિઓ તવણે, તાવણે પંચમે ય નિદ (નિદાહો); છ પણ પજલિએ, ઉપન્જલિએ ય સત્તમ એ. 24 સંજલિઓ અટ્ટમ, સંપજજલિઓ ય નવમઓ ભણિઓ; તઈયાએ પુઢવીએ, નવ હૃદય નારયા એએ. આરે તારે મારે, વચ્ચે તમએ ય હાઈ નાયબ્રે; ખાડખડે ખડ ખડે, ઈદય નરયા ય ચઉત્થીએ. ખાએ તમય તહા, ઊસે ઉ અંધએ ય તહા તિમિસે, ઈ પંચમી પુઢવીએ, પંચ નિરય દિયા હૈંતિ. હિણ વદ્દલ લલકે, તિષ્યિ નિરય ઈદયા ય છઠીએ; એગો ય સત્તમાએ, અપઈટ્ટાણે ઊ નામેણું. 28 શ્રી લઘુ ક્ષેત્રસમાસ પ્રકરણ મૂળ વીર જયસેહરપય,-પઈટિએ પણમિણ સુગુરૂં ચ મંદુ ત્તિ સસરણટ્ટા, ખિત્તવિઆરાણુ-મુંછામિ. તિરિએગરજજુખિતે, અસંખ–દીવેદહીઉ તે સર્વે ઉદ્ધાર પલિઅર્પણવીસ, કેડાછેડી–સમયતુલ્લા. કુરૂ-સગદિણવિ-અંગુલ, રોમે સગવાર-વિહિઅને અડખડે; બાવન્નસયં સહસા, સગનઉઈ વસલખાણ તે શૂલા પહલે વિ હ, સંખિજજ ચેવ હૃતિ સબૅડવિ, તે ઈકિકક્ક અસંખે, સહુએ ખંડે પકપેહ.
