________________ 196 | સ્વાધ્યાય પુષ્પસૌરભ ઉદઉલ અપણે કાયં, નેવ ! છે ન સંલિહે; સમુપેહ તહાભૂસું, ને શું સંઘટ્ટએ મુણી. ઈંગાલં અગણુિં અગ્ઝિ, અલાયં વા સજોઈએ; ન ઉજિજજા ન ઘજિજા, ને હું નિવાવએ કુણી. તાલિઅ ટેણ પત્તેણ, સાહાએ-વિહુયણેણ વા, ન વીઈજ અપણે કાયં, બાહિરે વા વિપુગલં, તણખ ન છિદિજજા, ફલં મૂલં ચ કક્સ ઈ; આમગે વિવિહં બી, મણસા વિ ન પત્થએ. ગહસુ ન ચિઢિજજા, બીએસુ હરિએસુ વા; ઉદગમિ મહા નિર્ચ, ઉસિંગ-પગેસુ વા. તસે પાણે ન હિસિજજા, વાયા અદુવ કમ્મુણા; ઉવર સવભૂસુ, પાસે જજ વિવિહ જગં. અટ્ટ સુહુમાઈ પેહાએ, જાઈ જાણિતુ સંજએ; દયાહિગારી ભૂસુ, આસ ચિદ્ર સહિ વા. ક્યરાઈ અટ્ટ સુહુમાઈ જાઈ પુષ્ટિજજ સંજએ; ઈમાઈ તાઈ મેહાવી, આઇખિજજ વિખણે. સિહં પુફસુહુમ ચ, પાણત્તિગં તહેવ ય; પણુગ બીએ-હરિએ ચ, અંડસુહમં ચ અઠ્ઠમં. એવમેઆણિ જાણિત્તા, સવભાવેણ સંજએ; અપ્પમનો જએ નિર્ચા, સવિંદઅ-સમાહિએ. ધુવં ચ પડિલેહિજજા, જોગસા પાયકંબલ; સિજ-મુચ્ચારભૂમિં ચ, સથાર અદુવાસણું. ઉચ્ચારે પાસવર્ણ, ખેલ સિંઘાણ-જદ્વિઅં; ફાસુએ પડિલેહિરા, પરિક્રાવિજ સંજએ.
