________________ | સ્વાધ્યાય પુષ્પસૌરભ તસકાયં ન હિંસંતિ, મણુસા વયસા કાયસા; તિવિહેણ કરણજે એણ, સંજયા સુસમાહિઆ. તસકાયં વિહિંસંતે, હિંસઈ ઉ તયસિએ; તસે અ વિવિહે પાણે, ચક્ખુસે આ અચફખુસે. તહા એ અં વિઆણિત્તા, દેસં સં દુગ્ગઈ વર્તુણું; તસકાય સમારંભ, જાવજીવાઈ વજએ. જાઈ ચત્તારિડભુજાઈ ઈસિણા-હારમાઈણિ; તાઈં તુ વિવજજ તે, સંજમં અણુપાલએ. પિડ સિજજ ચ વલ્થ ચ, ચઉત્થ પાયમેવ ય અકપિ ન ઈચ્છિજજા, પડિગાહિજ કમ્પિ. જે નિઆણં મમાયંતિ, કીઅ-મુસિ-આહડં; વહં તે સમણુજાણંતિ, ઈઈ વૃત્ત મહેસણા. તહા અસણ-પાઈ, કીઅ મુસિ-આહવું; વજયંતિ ઠિઅપાણે, નિર્ગાથા ધમ્મવિણે. કસેસુ કંસપાસુ, કુંડમએસુ વા પુણે; ભુંજતે અસણ–પાણઈ, આયાર પરિભાઈ. સીદગ-સમારંભે, મત્તધો અણ-છડુણે; જાઈ છન્નતિ (છિપ્પતિ) ભૂઆઈ, દિઠ્ઠો તલ્થ અસંજમે. પછાકર્મો પુરકમ્મ, સિઆ તત્વ ન ક૫ઇ; અમદૃ ન ભુંજતિ, નિર્ગાથા ગિહિ-ભાયણે. આસંદીપલિકેસ, મંચ-માસાલએસ વા; અણાયરિઅ-મજજાણું, આસઈતુ સઈતુ વા.
