________________ 170 સ્વાધ્યાય પુષ્પસૌરભ પંચમર્ઝાયાણંપિચ્છેસણુએ છે પઢશે ઉદ્દેશ સંપરે ભિખકાલમિ, અસંભ અમુચ્છિ ઈમેણ કજે ગેણ, ભરપાણે ગવેસએ. સે ગામે વા નગરે વા, ગે અરબ્બ-ગઓ મુણી; ચરે મંદમણુવિ, અખિલ્લેણ ચેઅસા. પુર૬ જુગમાયાએ, પેહમાણે મહિં ચરે, વાજતે વીઅહરિઆઇ, પાણે આ દગમદિઅં. એવાય વિસમ ખાણું, વિજલ પરિવજજએ; સંકમેણ ન ગજજા, વિજમાણે પરમે. પવડે તે વ સે તત્ય, ૫ખેલંતે વ સંજએ; હિંસજજ પાણભૂઆઈ. તસે અદુવ થાવરે. તખ્તા તેણ ન ગછિજજા, સંજએ સુસમાહિએ; સઈ અનેણ મમ્મણ, જયમેવ પરકમે. ઈંગાલં છરિએ રાસિં, તુસરાસિં ચ ગોમયં; સસરફખેહિં પાહિં, સંજએ તે નક્કિમે. ન ચરેજ વાસે વાસંતે, મહિઆએ વ પડંતિએ; મહાવાએ વ વાયંત, તિરિચ્છ-સંપાઈમેસુ વા. ન ચરેજજ વેસ-સામતે, બંભર-વસાણુ(ણ)એ; બંભયારિસ દંતસ, હુજજા તલ્થ વિભુત્તિઓ. અણાયણે ચરંતસ્મ, સંસગ્ગીએ અભિખણું; જજ વયાણું પીલા, હુસામન્નમિ અ સંસઓ. તન્હા એ વિઆણિત્તા, દેસં દુગઈ–વણું; વજ એ-વેસ-સામંત, મુણ એરંત-મસિએ.
