________________
દીક્ષા
૩૧ સર્પ સમાધિપૂર્વક પંચત્વ-મૃત્યુ પામી, ધરણેન્દ્ર થ. તત્રસ્થ લેકેએ પાર્શ્વ કુમારની અહો ! જ્ઞાની ઈત્યાદિ કહેવાપૂર્વક ભૂરિ સ્તુતિ-પ્રશંસા કરી. ત્યાર પછી પાર્શ્વકુમાર સ્વસ્થાનકે પાછા ફર્યા. નગરીની જનતા પણ નગરી તરફ પાછી ફરી.
આ બનાવથી કમઠ તાપસ ઝંખવાણે પડી, પાશ્વકુમાર પર દ્વેષને ધારણ કરતે વિશેષ તપ કરવા લાગે. પ્રાંતે આયુષ્યને અંતે તે મૃત્યુ પામી ભુવન વાસી દેવની મેઘકુમાર નિકાયમાં દેઢ પલ્યોપમના આયુષ્યવાળો મેઘમાળી નામે દેવ થયે.
દીક્ષા
એક વાર પાWકુમાર લેકેના અનુરેધથી વસંત તુમાં ઉદ્યાન શેભા જેવાને ગયા. ત્યાં ઉદ્યાની અનુપમ શેભા જોતાં એક મનોહર વિશાલ પ્રાસાદ પર તેમની દૃષ્ટિ પડી. પાર્શ્વકુમારે તેમાં પ્રવેશ કરી તેની ભીંતો પર અનેક પ્રકારનાં આકર્ષક ચિત્રો જોયાં. તેમાં રાજ્ય અને રાજમતીનો ત્યાગ કરી ચરિત્ર સ્વીકારતા એક એવા નેમિનાથ ભગવાનનું પણ એક ચિત્ર જોયું. તેને જોઈને તથા અવધિજ્ઞાનથી પિતાનાં ભેગાવળી કર્મ ભેગવાઈ ગયેલાં જાણીને પાWકુમારે દીક્ષા લેવાનો વિચાર કર્યો.
