________________
શ્રી પાર્વજિન જીવન-સૌરભ એમ વિચારી વાણી આદિ દ્વારા સમજાવી રાજસેવકને ખુશ કર્યા અને પોતે બહારગામ જવાનું બહાનું કાઢી ફરી આવવા માટે સૂચના કરી. રાજસેવકો ત્યાંથી ચાલ્યા ગયા. આ બાજુ સુરચંદ શેઠે સમયસૂચકતા વાપરી મધ્યરાત્રિએ પોતાના ઘરના પાછલા બારણેથી ગુપ્તપણે એ શ્રી ભટેવા પાર્શ્વનાથ પ્રભુની ભવ્ય મૂર્તિ ગામની બહાર જ્યાં રામા પટેલનું ખેતર છે ત્યાં લઈ જઈ ગ્ય જગ્યા જોઈ ઊંડે ખાડો ખેદી તેમાં દુખાતા દિલે અને આંસુભીના નયને પધરાવી. અર્થાત્ એ પ્રભુની મૂર્તિને નુકસાન ન થાય તે રીતે એ જ ખાડામાં ભંડારી અને સાવચેતીપૂર્વક ખાડો પૂરી દીધો.
તે ભૂમિને પુનઃ પુનઃ નમસ્કાર કરતા એવા સુરચંદ શેઠ પાછા પિતાના ઘરે આવ્યા.
એક દિવસ ફરી રાજાના રાજસેવક શેઠને ઘેર આવ્યા. આખું ઘર તપાસ્યું પણ પ્રભુ મૂર્તિ ન મળી તે ન જ મળી. નિરાશ થઈને રાજસેવકે પાછા ગયા અને સર્વ સમાચારથી રાજાને વાકેફ કર્યા.
આ બાજુ પ્રભુની મૂર્તિ વિના શેઠના દિવસે સુસ્ત જવા લાગ્યા અને પ્રભુના ધ્યાનમાં જ પસાર થવા લાગ્યા.
