________________
e
પ્રકારનાં પ્રકાશમાના ઉપાડ કરાવવાના હોય, તેમને આવા મંદ ઉપાડવાળા પ્રકાશન તરફ કેટલું લક્ષ આપવાનું બને ? તે સ્થિતિમાં તે અમારે પેાતાને જ સર્વે મહેનત કરવી રહી. આ અનુભવે શિખવ્યું છે કે, જે કાઈ કદર કરી શકે તેવા માલૂમ પડે તેમની પાસે જાતે પહોંચી જવું અને વ્યક્તિગત સમજાવટથી વેચાણુ ધપાવ્યે જવું. આ રીત અગિકાર કરીને સંતેાષકારક પરિણામ નીપજાવી શકયા છીએ તે ખુશીથી જણાવવાની આ તક જવા દેવા માંગતા નથી.
જેમ જેમ પ્રકાશન પ્રગટ થયાને વખત થતા જાય છે, તેમ તેમ હવે ટીકાઓ અને ચર્ચાઓ થતી નિહાળાય છે. તેટલે દરજ્જે લેાકરૂચિ જાગૃત થતી જાય છે અને તે પ્રમાણમાં અમને વેગ મળતા જશે એવી ઉમેઢ સેવતા જઇએ છીએ. છતાં અમારી તરફથી તેમજ લેખકે પેાતા તરફથી અમને રજા આપી છે માટે તેમના તરફથી-પણ જણાવીએ છીએ કે અમે જે કાંઈ લખ્યું છે તે તદ્ન સત્ય જ છે તેમાં મીનમેષ થવાનું નથીજ એવા દાવા અમે રાખ્યા નથી, રાખતા નથી અને રાખવાની ઇચ્છા પણ નથી. તેમાંચે સંશેાધનના વિષય જ એવા રહ્યો કે તેમાં અનેક દૃષ્ટિબિંદુ રજુ થયાં જ કરવાનાં. એટલે દિવસાનુદિવસ તે છણાતા જશે અને લાંબે કાળે અમુક નિરધારિત સ્થાને મૂકાશે. પણ વચ્ચગાળે એટલે કે ટીકાઓ બહાર પડતાં-કાઇએ તે તરફ્ ઉવેક્ષાવૃત્તિ કે ધૃણા ન સેવતાં, તે પણ વિદ્યાનું એક અંગ છે એમ સમજી, જ્યાંથી મળે ત્યાંથી પણ વિદ્યા તે ગ્રહણ કરવી જ ોઇએ, તે કથાનુસાર વર્તન રાખવા વિનંતિ છે. છેવટે પ્રાર્થના કે, ભલે અમે સાચા હાઇએ ચા ખાટા, તે તે પિરણામ જણાય ત્યારે ખરૂં, છતાંયે નવીન વિચારા રજી કરી, દાખલા દલીલા અને પુરાવા આગળ ધરી, વાચક વર્ગને કેટલેક દરજ્જે વિચાર કરતા તેા બનાવ્યા છે ? તેટલે દરજ્જે બતાવેલ હમદર્દી માટે અમે ઉપકાર માનીએ છીએ તથા ભવિષ્યમાં તમે વિશેષ ઉત્તેજન આપશે તેટલી વિનંતિ કરીએ છીએ.
અંતિમ પ્રાર્થના કરવાની કે અમે લખાણ કરતી વખતે કેાઈની પણ લાગણી દુભાવવાના કે કાઈ ઉપર ટીકા કરવાના દુષ્ટ હેતુ રાખ્યા જ નથી, છતાં જાણે અજાણે અમારા કથનથી કાઇને કિંચિત્ પ્રકારે પણ આઘાત પહેાંચ્યા હેાય તે તે માટે વારંવાર ક્ષમાની યાચના કરીએ છીએ. એજ વિનંતિ.
વડાદરા: રાવપુરા ૧૯૯૩ ની અક્ષત્ર તૃતીયા
}
આપના નમ્ર સેવકા શશિકાન્ત એન્ડ કુા. ના સ્નેહ વંદન