________________
તેને વિનયવાન જાણી ગેાપાલકે તેને પેાતાને પુત્ર કરી રાખ્યા. તે નીરાંતે રહેવા ને વધવા લાગ્યા, ક્રમે કરી યુવાન થયા.
એકવાર સાગર શેઠ ગેાકુળમાં આવ્યા ને તેમણે દામન્નકને એળખ્યા. કપાયેલી આંગળીથી તેમને ખાત્રી થઈ ગઈ. તેમણે દામજ્ઞકને મારવાના નિશ્ચય કરી ઉપાય શોધી કાઢયા. ગેાપાલકને કહ્યું ‘અતિઆવશ્યક કાર્યાં હોઇ આ યુવાનને મારે પત્ર લઈ મેાકલવાના છે.’ તેણે હા પાડતાં શેઠે કાગળ લખી આપ્યા. તે લઈ દામન્નક રાજગૃહી આન્યા. સીમાડામાં કામદેવનું મંદિર હતુ થાકીને તે ત્યાં બેઠા ને થાડીવારમાં તેને ઊંઘ આવી ગઇ. થોડીવારે સાગરશેઠની વિષા નામની સુંદર સેાહામણી યુવાન કન્યા કામદેવની પૂજા કરવા આવી. (એ સમયમાં પતિ યાગ્ય કન્યાએ સારા પતિ મેળવવાની ઇચ્છાથી કામદેવની પૂજા કરતી) ત્યાં તેણે સૂઈ ગયેલા સુંદર યુવાન પાસે પેાતાના પિતાની મુદ્રાવાળા કાગળ જોયા. ને કૌતુવશ ઉપાડીને ઉઘાડી વાંચ્યા તેમાં લખ્યું હતું કે:
ગાકુલથી લિ॰ સાગરદત્ત, સુપુત્ર સમુદ્રદત્તને સસ્નેહુ જણાવવાનુ કે આ કાગળ લાવનારને વિના વિલએ વિષ આપો આ બાબતમાં જરાય પૂછવાપણું કે સંદેહ રાખવા નહીં. લિ॰ સાગરદત્ત.
દામન્નના સૌષ્ઠવ અને રૂપ પર મુગ્ધ થઇ ગયેલી વિષા આ વાંચતાં જ અજંપા અનુભવવા લાગી. તેણે તરત વિષની આગળ એક કાના પેાતાની આંખના કાજળથી ખેંચી કાઢયા જેથી વિષનું વિષા થઇ ગયું. સાવધાનીપૂર્વક કાગળ પાછા મૂકી વિષા હરખાતી હરખાતી ઘેર આવી. થેાડીવારે દામન્નક જાગ્યા અને શેઠના ઘરે જઈ સમુદ્રદત્તને શેઠને પત્ર આપ્યા. કાગળ વાંચી તેને ઘણા આનદ થયા.
ખાપાએ કાઇ સારું મુહૂત જાણી ઘડીયાં લગ્ન લીધાં હશે! એમ જાણી શ્રેષ્ઠી પુત્રે પેાતાની બહેનને મોટા સમારંભપૂર્ણાંક સવજનસમક્ષ દામન્નને પરણાવી. દામન્નક તેની સાક્ષે સુખ ભાગવતા ત્યાંજ રહેવા ને વિલાસ કરવા લાગ્યા. એ તરફના બધાં કાર્યાં પતાવી કેટલાક દિવસે સાગરદત્ત શેઠ પાતાના ઘેર આવ્યા ને વિષાદામન્નકના લગ્નની વાત જાણી આભા જ બની ગયા,
બાળ
aaaaaaa
Aaaaaaaar
(૪૯)