________________
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
પચ્ચકખાણને મહિમા
યાને દામન્નકનું દૃષ્ટાંત હસ્તિનાપુર નગરમાં સુનંદ નામે એક શ્રેષ્ઠિપુત્ર વસતો હુ. તેને જિનદાસ નામના શ્રાવક જોડે મૈત્રી હતી. જિનદાસ અવાર નવાર તેને પચ્ચકખાણને મહિમા કહ્યા કરે. એકવાર તે સુનંદને ગુરુ મહારાજ પાસે લઈ ગયો. ગુરુ મહારાજે પચ્ચક્ખાણનું સ્વરૂપ તથા પરિણામ સમજાવ્યું. સુનંદે મદ્ય અને માંસના ત્યાગનું શુદ્ધભાવથી પચ્ચક્ખાણ લીધું.
કેટલાક વખત પછી ભીષણ દુકાળ પડયા. લોકો માંસ ખાતા થઈ ગયા. ખાદ્યાન્નના અભાવે સુનંદના ઘરમાં નિરાશા અને કકળાટ થવા લાગ્યા. તેના વડિલો તેને ખૂબ ઠપકો આપી સમજાવવા લાગ્યા કે “તારે સાળ માછલા લાવી કુટુંબને નિર્વાહ કરે છે ને તું આવા વિષમ સમયમાં તારે નિયમ લઈને ફરે છે? તું દુઃખી થાય છે ને સહુને દુઃખી કરે છે.”
અંતે તેને જાળ લઈ માછલા મારવા મે . તે સાળા સાથે દરના ગંદા ખાબોચિયામાં માછલા પકડવા ચાલ્યો. ત્યાં જઈ તેણે જાળ નાખી, નાના માછલા હતાં તે તેમાં સપડાઈ આવતાં પણ દયાળ સુનંદ તેમને પાછા પાણીમાં છોડી મૂકતો. આ જોઈ સાળાએ કહ્યું. “જીજા! તમે પેલા મુંડકા લોકોની વાજાળમાં ફસાયા લાગે છે, માટે જ આ જાળમાં આવેલી જીવિકા છોડી દે છે પણ દુઃખજાળમાં ફસાયેલા તમારા પરિવારને શી રીતે છોડાવશો? આ મુદ્ર જતુની દયા ખાવી ને કુટુંબ માટે જ નિર્દય બનવું? આ દયાળુપણું અમને સમજાતું નથી.” આમ ઘણું કહ્યું છતાં સુનંદે હસીને કાઢી નાખ્યું. - બીજા દિવસે પણ તેણે એક માછલું પકડયું નહીં. ઘરના લોકેને ઉત્તર આપતા તેણે કહ્યું. “મને માછલા પકડવાનો અભ્યાસ નથી. તેથી હું પકડી શક્તા નથી.” આ સાંભળી કુટુંબીઓ તેને શિખવવા લાગ્યા પણ તેથી તેની ધર્મભાવનામાં ફર્ક આવ્યો
Keeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee2222
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaoinvo2.
