________________
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaabang
એકવાર તે ગામમાં ઉપદેશ લબ્ધિવાળા સર્વજ્ઞસૂરિજી મહારાજ પધાર્યા. કમલને શેઠ પટાવી ઉપાશ્રયે લાવ્યા. આચાર્ય શ્રીએ કમલની વિચિત્રતા જાણી. તેમણે કમલને લાગણીપૂર્વક બોલાવ્યો અને અવસર મળતાં પાછો આવજે એમ કહયું. કમલ એકલો જઈ ચડ. આચાર્યશ્રીએ કમલને પૂછ્યું તું શું જાણે છે” કમલે કહયું “હું તે માત્ર સ્ત્રીમાં જાણું છું.’ આચાર્યશ્રીએ અકળાયા વિના પાછું પૂછ્યું “સ્ત્રીઓના ભેદ અને લક્ષણ જાણે છે? તેણે કહયું હું થોડું જાણું છું, પણ આપ કહે તેથી તેમાં વૃદ્ધિ થશે.” આચાર્યશ્રીએ સહ પ્રથમ પદૃમિની નારીના ગુણ-સ્વભાવદેખાવ-રુચિ આદિની વાત કહી. આવી સન્નારી મહાપતિવ્રતા અને દ્રઢમને બળવાળી હોય છે. તેમાં કેવું સર્વ શૌર્ય અને ઔદાય હોય છે ઇત્યાદિ ઉદાહરણ પૂર્વક સમજાવ્યું. આ જાણી કમલ તે મહારાજની વાતમાં લ ટુ થઈ ગયો અને તેમને સ્વીકથાના મર્મજ્ઞ જાણી આદરની દૃષ્ટિથી જોવા લાગ્યો. સમય થતાં આચાર્ય શ્રીએ કહ્યું “કમલ અવસર થઈ ગયો. હવે ચિત્રિભુનાં લક્ષણાદિ કાલે જણાવીશું.”
ovacaaaaaaaaaaaare
- બીજા દિવસે એ વગર બેલાબે આવ્યું. આમ એ જ આવવા લાગે ને સૂરિજી તેને શૃંગાર, હાસ્ય-વિનેદ, શૌય આદિની કથા કહેતા રહ્યા. મનગમતી વાતને રસી કમલ નવરે પડે ને ઉપાશ્રયે આવે. એમ કરતાં માસક૯૫ પૂર્ણ થતાં મહારાજજીએ વિહારની તૈયારી કરી. તેમણે કમલને કહ્યું “ભાઈ, હવે અમે વિહાર કરશે. માટે તું કંઈક નિયમ લે.” તે સાંભળી બૅગ કરવાના સ્વભાવવાળ કમળ બોલ્યો “સાહેબ! મારે તે ઘણું બધા નિયમ છે. જુઓ, આપઘાત કરવાનો, મીઠાઇમાં નળીયા ખાવાને, થોરનું દુધ પીવાનો, આખુ નાળીયેર ખાવાનો, બીજાનું ધન લઈ પાછું આપવાને, સ્વયંભૂરમણ સમુદ્રની પેલી પાર જવાને, એમ ઘણું નિયમે મારે છે.” આચાર્યશ્રી બોલ્યા “કમલ, અમારી સાથે આમ બેલવું તને શેભતું નથી. ગુરુઓની હાંસી કરવાથી ભવ જ વધે છે. હવે અમે જઈએ છીયે. આટલે સમય અમારી પાસે બેસીને તું શું શિખ્યો નિયમ વગરને માણસ માણસ જ નથી. એકાદ નિયમ લઈશ તે સદા માટે અમારું સંભારણું રહેશે, માટે કઈક નિયમ તે લેવો જ જોઈએ.”
Peeeeeeeeeeeeeeee
mauvaidinaviaaaaaaaaaaaaaaaaa