________________
raaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
વિશેઠ—વિજયાશેઠાણુની કથા
saanaasanasias
કચ્છ દેશમાં ભદ્રેશ્વર નામે મોટા નગરમાં પરમાત્મા અરિહંતના ઉપાસક અદાસ શ્રેષ્ઠી રહેતા હતા. તેમની પત્ની પણ તેવી જ ધર્મિષ્ઠ ને શ્રદ્ધાળુ હતી. નામ હતું અહંદાસી. તેમને વિજય નામને દેવકુમાર જેવો એકને એક પુત્ર હતે. તેને પણ બાલ્યકાળથી જ ધર્મ પ્રત્યે સારી રુચિ હતી. તે સદા ધમશ્રવણને ગુરુમહારાજ પાસે ધાર્મિક અભ્યાસ કરતા.
વિજયકુમારે એકવાર ગુરુમહારાજના મુખે ઉપદેશમાં સાંભળ્યું કે—
a
naaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
अमरः किङ्करायन्ते, सिद्धयः सर्वसङ्गता : । समीपस्थायिनी सम्पत्, शीलालङ्कारशालिनाम् ॥ १॥
અર્થ :- શીલરૂપ સદાશોભન અલંકારધારી મહાનુભાવોની દેવે પણ દાસની જેમ સેવા કરે છે. બધી સિદ્ધિઓ સાથે જ રહે છે. અને સમ્પત્તિ કદી પણ દૂર જતી નથી. એક જ શીલના લાભ ઘણા.
ઈત્યાદિ ધર્મદેશનામાં શીલનું મહિમાવંતુ માહાસ્ય જાણી વિજયકુમારે કિશોરાવસ્થામાં સ્વદારાસંતેષ-પરદારત્યાગવ્રત લીધું. તેમાં પણ એવો નિયમ કર્યો કે “શુક્લ પક્ષમાં સ્વસ્ત્રીનું સેવન પણ કરવું નહી.”
એ નગરીમાં ધમને મહિમા મોટે. વીતરાગના સાધુ- સાધવીઓ જ્યાં વિચરતા હોય ત્યાં લોકો રાગમાંથી વિરાગમાં વધુ આનંદ જઈ શકે એ સ્વાભાવિક છે.
એ જ નગરમાં ધનાવહ નામના અતિ ધનાઢય ધર્મિષ્ઠ શેઠ રહેતા. તેમને ધનશ્રી નામની સુંદર સેહામણી ને ધમપ્રિય પની હતી. તેમની રૂપરૂપના અંબાર જેવી એક જ દિકરી વિજય નામે હતી. તે પણ સદા ધમકમમાં તત્પર રહેતી. ગુરુ મહારાજના ઉપદેશથી તેણે વિચાર કર્યો “શ્રમણજીવન ન લઈ શકાય તે
aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaace
Sonnnaamaaaaaaaaaaaaaaaaaa
(૩૦)
