________________
naaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
ગાંઠ તે છોડવી પડશે!
સુંદર એવું એક ગામ હતું. ગામમાં અનેક લોકો ઉદ્યમી હતા. પૈસે ટકે પણ સુખી હતા. આજ ગામમાં એક દારૂડીઓ રહેતું હતું. બસ આખોય દિવસ પિતાના નશામાં એ ચકચૂર રહેતું. હવે તે એવી લત લાગી ગઈ હતી કે બે ક્ષણ જે મોડું થાય તે તેની નસ ખેંચાઈ જાય. ગામના લેકે પણ દારૂડીઆથી ત્રાસી ગયા હતા. અનેક રીતે આ વ્યસન છોડાવવા પ્રયત્ન કરતા પરંતુ કેઈ ઉપાયે હજી સુધી કામ આવ્યા ન હતા. આ દિવસ દારૂ પીને ગમે તેમ વતન કરતે, લેક પણ ખૂબ કંટાળ્યા હતા. મેં એમ જ કહેતા કે “બીજા હજી સુધરી જાય પણ સાળવી દારૂડી નહીં સુધરે!” એક વાર એ જ ગામમાં મુનિ પધાર્યા. એમના વ્યાખ્યાન આદિના પ્રભાવથી અનેક લેકે પ્રતિબોધ પામવા લાગ્યા. ધમને, શાસનને જયજયકાર થવા માંડયા.... અનેક જણ નાની-મોટી પ્રતિજ્ઞાઓ લઇ પિતાના જીવનને ધન્ય બનાવવા લાગ્યા. સૌને થયું ચાલે આ સાળવી દારૂડીઆને પણ વ્યાખ્યાનમાં લઈ
જઈએ આટલા પ્રયત્ન કર્યા છતાં એક ઔર. એમ વિચારી આ દારૂડીને સમજાવી એક દિવસ વ્યાખ્યાનમાં લઈ આવ્યા. આ અગાઉ પૂજ્ય મુનિશ્રીને આના વ્યસનની વાત કરેલ. મુનિશ્રીએ અતિ રેચક શૈલીથી વ્યાખ્યાન ફરમાવ્યું. આખી સભા ડોલી ઉઠી. અંતે મુનિશ્રીએ માનવ જીવનને સફળ બનાવવા કંઈક નાના યા મોટા વ્રત પચ્ચક્ખાણ (પ્રતિજ્ઞા) લેવાનું કહ્યું. ત્યારે સૌએ ભારપૂર્વક આ સાળવી દારૂડી અને ઉભે કર્યો.
aaaaniaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
(૧૪)