________________
છો
AAAAAAA
વળી કેટલાક આત્માએ કેવળ અધ્યાત્મની કારી વાતા કરી, કહેવાતી ધ્યાન અને યાગની પ્રક્રિયાઓને કે કેવળ પ્રાથનાને જ વધારે પડતું મહત્ત્વ આપી વ્રત-પચ્ચક્ખાણ તરફ તદ્ન અરૂચિ દર્શાવે છે. કેટલાક તે
(
વ્રત નહિ, પચ્ચક્ખાણુ નહિ, નહિ ત્યાગ કઇ વસ્તુને મહાપદ્મ તીથ કર થશે, શ્રેણિક ઠાણાંગ જોઈ લે. ’ ઇત્યાદિ કાઈક અપેક્ષાથી કહેવાયેલા ઉપરોકત પ્રકારનાં વાકયાને આગળ ધરી, શ્રેણિક આદિનાં દૃષ્ટાંત આપી કહે છે કે: શ્રેણિક મહારાજાને કોઇપણ જાતનું વ્રત–પચ્ચક્ખાણ કે કોઈપણ વસ્તુને ત્યાગ ન હેાવા છતાં પણ તેઓ પરમાત્મા શ્રી મહાવીરદેવ પ્રત્યેની અનન્ય શ્રદ્ધા-ભકિતના પ્રતાપે આવતી ચાવીસીમાં પદ્મનાભ નામે તીર્થંકર થશે. ઠાણાંગ નામે ત્રીજું અંગસૂત્ર આ વાતની સાક્ષી પૂરે છે માટે પચ્ચક્ખાણ લેવાની કેાઈ જરૂર નથી. ”
તે આત્માઓએ પણ જરૂર વિચારવું ઘટે કે ઉપરોકત àાક કેવળ ભિકતયેાગનું માહાત્મ્ય વર્ણવવા માટે જ કહેવાયું છે નહિ કે વ્રતપચ્ચક્ખાણ નિષેધ કરવા કે તેની ઉપેક્ષા કરવા.... વળી શ્રેણિક મહારાજા તા પૂર્વે બાંધેલા તથા પ્રકારનાં નિકાચિત અપ્રત્યાખ્યાનીય કષાય મેાહનીય કમના ઉદયથી વ્રત-પચ્ચક્ખાણ લઈ શક્તા નહાતા કે કોઈપણ વસ્તુના ત્યાગ કરી શકતા ન હતા પરંતુ તેમના હૃદયમાં તા વિરતિ (પ્રતિજ્ઞા) ધમ અને વિરતિધરા પ્રત્યે ભારોભાર બહુમાન હતુ જરાપણ અરુચિ કે ઉપેક્ષા ન હતી અને પાતે પ્રતિજ્ઞા ન લઈ શકવા બદલ તેમના અંતરમાં ખૂબ જ પશ્ચાત્તાપ રહ્યા કરતા હતા. તેથી જ તેઓ પ્રતિજ્ઞા પ્રત્યેનાં સાપેક્ષ ભાવપૂર્વક પરમાત્મકિતનાં પ્રતાપે તીથકર થવાનાં છે; નહિ કે વ્રત-પચ્ચક્ખાણ પ્રત્યે ઉપેક્ષા હાવા છતાં પણ....
વળી તે જ ભવમાં અવશ્ય કેવલજ્ઞાન પામી, તીર્થંકર બની, મેાક્ષે જનારા અને છદ્મસ્થ અવસ્થામાં પણ માટે ભાગે સતત આત્મધ્યાનમાં લીન રહેનાર એવા ચરમ તીથપતિ શ્રમણ ભગવાન શ્રી મહાવીર સ્વામીએ પણ જે જગત-પ્રસિદ્ધ મહા પ્રતિજ્ઞા લીધી હતી અને જેના પ્રભાવે ૫ મહિના અને ૨૫ દિવસના ઉપવાસના અંતે પ્રતિજ્ઞાની બધી જ શરતો પૂર્ણ થવાથી ચંદનબાળાના હાથે તેમનુ પારણુ
good
aavaaal
(૧૧)