________________
१०. चोतीसे पति मूलचन्दजी, कालधर्म जब पायो ।
कालान्तर श्री छोगां सुत-युत, पीहर वास बसायो । । ११. नन्दन रो मुख निरखी जननी, निज मन नै बहलावै ।
दुखरी घड़ियां आलंबन बिन, बरस बरोबर जावै ।। १२. डूंगरगढ़ में सन्त-सत्यां रो, मिल्यो जोग मनभायो ।
दुःखित जन विश्राम सन्त जन, आन्तर घाम मिटायो । । १३. माता सुत साझै उपासना, मुनि उपदेश सुणावै ।
जाणी जग जंजाल बाल-वय, वर वैराग उपावै।। १४. वय साथे वैराग भावना, दिन-दिन बढ़ती जावै ।
रामत ख्याल विनोद बीच नहिं, चित्त रती ललचावै ।। १५. श्री भैक्षवशासन रा भर्ता, पंचम-पट अधिकारी ।
मघवा गणिवर स्थिर प्रज्ञाधर, पावन पतित- उधारी ।। १६. वर वदनारविंद री आभा, निरख न नयन अघावै ।
शारद शान्त शशांक- चन्द्रिका शीतलता सरसावै ।। १७. अनुपमेय संघयण-सौम्यता, बरबस जन-मन खींचे।
पाप-ताप-परितप्त हृदय नै, शान्त सुधा स्यूं सींचै । । १८. विहरमाण सरदारशहर इकचालीसे चोमासे ।
सती गुलाब गुलाब-कुसुम - सी परिमल आसे पासे ।। १६. खबर लही जब ही तब ही, सरदारशहर बहि आया ।
माता' मासी-सुता'साथ, गुरु निरखी नयन लुभाया ।। २०. विधियुत वंदी गुरु-पद-पंकज, अनिमिष नयन निहारै ।
गुरु मघवा लख भावी बालक, महर नजर निरधारै ।। २१. दीक्षा-कल्प नहीं तिण वेळां, फिर डूंगरगढ़ आया ।
चउमासो उत्तरियां गणि पिण, विहरत भवि-मन-भाया ।। २२. मोमासर राजलदेसर हो, रतनगडूढ पड़िहारै ।
चन्देरी मोच्छब करि गुरुवर, मरुधर देश पधारे । । २३. पुनि-पुनि बारंबार पठाया, छापुर गिरिगढ़ वारू । सन्त - सती- सिंघाड़ा, छोगां - सुत वैराग्य - वधारू । ।
१. छोगांजी
२. कानकंवरजी
३. देखें प. १ सं. ५
उ. १, ढा. २ / ६५