________________
२८८
भिक्षु वाङ्मय खण्ड-१ २४. छ काय जीवां में जीवां मारे में, सगा सेंण न्यात जीमावें जी।
ए प्रतख सावध संसार न कामो, तिणमें धर्म वतावें जी॥
२५. जीवां में मारे जीवां में पोखें, ते तो मारग संसार नों जांणो जी।
तिण माहे साधु धर्म वतावें, पूरा , मूंढ अयांणो जी॥
२६. मूला गाजर सकरकंद कांदा, इत्यादिक नीलोती अनेको जी।
ते पिण दांन दीयां में पुन परूपें, ते बूडें छे विनां ववेको जी॥
२७. केइ जीव खवायां में पुन परूपें, केई मिश्र कहें , मूढो जी। __ों दो»ई हंसा धर्मी अनार्य, ते बूडें , कर कर रूढो जी॥
२८. जीवां री हंसा में पुन परूपें, त्यांरी जीभ वहें तरवारो जी।
वले पहरण सांग साधु रो राखें, ध्रिग त्यांरो जमवारो जी॥
२९. केइ साधु रो विडद धरावें लोकां में, वले वाजें भगवंत रा भगता जी।
पिण हंसा माहे धर्म परूपें, त्यांरा तीन वरत भागें लगता जी॥
३०. छ काय मारयां माहे धर्म परूपें, त्यांने हिंसा छ काय री लागे जी।
तीन काल री हंसा अणुमोदी, तिणसू पेंहिलो महावरत भागें जी॥
३१. हिंसा में धर्म तो जिण कह्यो नाही, हिंसा धर्म कह्यां झूठ लागों जी।
दूसरो झूठ निरंतर बोले, त्यांरो बीजोइ महावरत भागों जी॥
३२. ज्यां जीवां में मारयां धर्म परूपें, त्यां जीवां रो अदत लागो जी। __ वले आगना लोपी श्री अरिहंत नी, तिणसूं तीजोई महावरत भागो जी॥