________________
दूहा
१. मछ गलागल लोक में, सबला ते निबलां खाय।
तिणमें धर्म परूपीयों, कुगुरां कुब्द चलाय॥
२. मूला जमीकंद खवारीयां, कहें छे मिश्र धर्म।
आ सरधा पाखंड्या री आदरया, जाडा बंधसी कर्म॥
३. मूला खवायां पांणी पावीयां, ओर सचितादिक अनेक।
खाधा खवायां भलो जांणीयां, ए तीनां री विध एक॥
४. ए तो न्याय न जांणीयों, उझड पडीया अजांण।
करण जोग विगटावीया, ॲ मिथ्यादिष्टी ॲलांण॥
५. कुहेत लगाए लोक नें, हंसा धर्म भाखंत।
हिवें सात दिष्टंत साधु कहे, ते सुणजो कर खंत॥
६. मूला पाणी अग्न नो, चोथों हूका रो जांण।
तस जीव कलेवर तस तणों, सात्मों मिनख वखांण।
७. त्यांमें तीन दिष्टंत करला कह्या, जांणें अग्यांनी विरूध।
समदिष्टी जिण धर्म ओळख्यों, न्याय तूं जाणें सुध॥
८. केशी कुमर दिष्टंत करडा कह्या, तो छोडी प्रदेसी रूढ़।
न्याय मेले हुवो समकती, झगडो झाले ते मूढ॥