________________
१४०
भिक्षु वाङ्मय खण्ड-१ २५. मोह कर्म खयउपसम हूआं, नीपजें आठ बोल अमांम हो।
च्यार चारित में देस विरत नीपजें, तीन दिष्टी उजल होय तांम हो।।
२६. चारित मोह री पचीस प्रकत मझे, केइ सदा खयउपसम रहें ताहि हो।
तिणसूं अंस मात उजलो रहें, जब भला वरतें , अधवसाय हो।।
२७. कदे खयउपसम इधिकी हूवें, जब इधिका गुण हुवें तिण मांहि हो।
खिमा दया संतोषादिक गुण वधे, भली लेश्यादि वरतें जब आय हो।।
२८. भला परिणाम पिण वरतें तेहनें, भला जोग पिण वरतें ताहि हो।
धर्मं ध्यान पिण ध्यावें किण समें, ध्यावणी आवें मिटीयां कषाय हो।।
२९. ध्यांन परिणाम जोग लेस्या भली, वले भला वरतें अधवसाय हो।
सारा वरतें अंतराय खयउपसम हूआं, मोह कर्म अलगा हूआं ताहि हो।।
३०. चोकड़ी अंताणुबंधी आदि दे घणी प्रक्तां खयउपसम हवें ताहि हो।
जब जीव रे देस विरत नीपजें, इणहीज विध च्यारूं चारित आय हो।।
३१. मोहणी खयउपसम हूआं नीपनों, देस विरत में चारित च्यार हो।
वले खिमा दयादिक गुण नीपनां, सगलाइ गुण श्रीकार हो।।
३२. देस विरत ने च्यारूइ चारित भला, ते गुण रतनां री खांन हो।
ते खायक चारित री वानगी, एहवो खयउपसम भाव प्रधान हो।।
३३. चारित ने विरत संवर कह्यों, तिणसूं पाप रूंधे छे ताहि हो।
पिण पाप झरी में उजल हूओं, तिणनें निरजरा कही इण न्याय हो।।
३४. दर्शण मोहणी खयउपसम हूआं, नीपजें साची सुध सरधान हो।
तीनूं दिष्ट में सुध सरधांन छे, ते तो खयउपसम भाव निधान हो।।