________________
૨૮
દેવવંદનમાલા
ગઢ ઉપરે રે કે; રહી. પેહરી શીલ સન્નાહ કે, ઉદાસ એસી ધરો રે કે; ઉદા. સવિ જિનવરમાં સ્વામી કે, તુહે અધિકું કર્યું રે કે; તુહે. કુમારપણે ધરી ધીર, મહાવ્રત ઉચ્ચર્યા રે કે. મહા ૩ આઠ ભવાંતર નેહ જે, તેહ ઉવેખીને રે કે; તેહ કરૂણ કીધી કેવલ, પશુયાં દેખીને રે કે; પશુ, પૂરણ પાલી પ્રીત, વલી નિજ નારીને રે કે; વલી આપી સંજમ ભાર, પેહચાડી પારને રે કે. હિ૦ ૪ જણ જણશું જે પ્રીત, કરે તે જન ઘણું રે કે; કરે નિર્વાહ ધરી નેહ કે, તે વિરલા સુણ્યા રે કે; તે વિરલા રાજિમતીને કંત, વખાણે કવિજના રે કે; વખાતુહે તો દીધો. છે કે, તેહ તો થીરમના રે કે. તેહ૦ ૫ જાદવ નાથ સનાથ, કરો મુજને સદા રે કે; કરો. દીયા મુજ શિર પર હાથ, હવે જેમ સંપદા રે કે; હવે જલિ જલિ મરે પતંગ, દીવાને મન નહી રે કે; દીવાને નાણે મન અસવાર, ઘોડે દેડે સહી રે કે. ઘોડે ૬ સબલા સાથે પ્રીત, નિર્બલને નવિ કહી રે કે; નિર્બલક પણ લાગ્યા જે કેડે, કિહાં જાએ વહી રે કે; કિહાં તે સજજન શું હોય છે, ભીડ ન ભંજીયે
