________________
૧૬૮
દેવવંદનમાલા
બાલપણે જિનરાજને એ, સવિ મલી હલરાવે; જિન મુખ પદ્મ નિહાલીને, બહુ આણંદ પાવે. ૩
થયેને પ્રથમ જોડે. સુણી સુણ રે સાહેલી, ઉઠી સહુથી પહેલી; કરી સ્નાન વહેલી, જિમ વધે પુણ્ય વેલી; તજી મેહની પલ્લી, ખંડ કરી કામવલ્લી; કરી ભકિત સુભલ્લી, પૂછ જિનદેવ મલ્લી. સવિ જિન સુખકારી, મોહ નિદ્રા નિવારી; ભવિજન નિસ્વારી, વાણી સ્યાદ્વાદધારી; નિર્મલ ગુણધારી, દૈત મિથ્યાત ગારી; નમિએ નર નારી, પાપ સંતાપ છારી. મૃગશિર અજુ આલી, સર્વ તિથિમાં રસાલી; એકાદશી પાલી, પાપની શ્રેણિ ગાલી; આગમમાં રસાલી, તિથિ કહી તે સંભાલી; શિવવધ લટકાળી, પરણશે દેઈ તાલી. વિરૂટયા દેવી, ભક્તિ હિયડે ઘરેવી; જિન ભકિત કરેવી, તેહનાં દુ:ખ હરેવી; મમ મહિર કરેવી, લચ્છી લીલા વરેવી; કવિ રૂપ કહેવી, દેજે સુખ નિત્યમેવી.
