________________
ચૌમાસીના દેવવંદન–પં. પદ્મવિજયજીકૃત
૧૨૭
એક સો વરસનું આઉખું એ, પાલી પાસે કુમાર; પદ્મ કહે મુકત ગયા, નમતાં સુખ નિરધાર. ૩
પછી જંકિંચિત્ર નમુશ્કેણું, અરિહંત ચેઈઆણું. એક નવકારને કાઉસગ્ગ કરી પારી પહેલી થેય કહેવી. પછી લેગસ્સ સલએ અન્નત્થ૦ કહી બીજી ય કહેવી, પછી પુકપરવરદી સુઅસ્સે ભગવઓ, અન્નત્થ૦ જ્હી ત્રીજી શેય કહેવી, પછી સિદ્ધાણં બુદ્ધાણં વેચાવચ્ચગરાણું૦ અન્નત્થ૦ કહી એથી ય કહેવી. તે થેયે આ પ્રમાણે –
થાય. શ્રી પાસ જિમુંદા, મુખ પૂનમ ચંદા; પદ યુગ અરવિંદા, સેવે ચોસઠ ઈંદા; લંછન નાગિંદા, જાસ પાયે સેહંદા; સેવે ગુણ વૃંદા, જેહથી સુખ કંદા. જનમથી વર ચાર, કર્મ નાસે અગ્યાર; ઓગણીશ નિરધાર, દેવે કીધા ઉદાર; સવિ ત્રીશ ધાર, પુણ્યના એ પ્રકાર; નમિયે નર નાર, જેમ સંસાર પાર. એકાદશ અંગા, તેમ બારે ઉવંગા; ષટું છેદ સુગંગા, મૂલ ચારે સુરંગા; દશ પઈજ સુસંગા, સાંભલો થઈ એકંગા; અનુયોગ બહુ ભંગા, નંદીસૂત્ર પ્રસંગ. ૩.
