________________
(૨૭૪ ) અંબિકા વિશ્રાંતિ લઈને બેઠી હતી ત્યાં એમદેવને આવતે જોઈ આગળ ચાલવા લાગી. એ આગળ ચાલતી અંબિકાને સેમદેવ બોલાવવા લાગ્યું. “હે અંબિકા! ઉભી રહે? ઉભી રહે?
અંબિકાએ પાછા ફરીને જોયું તે તેણે પિતાના પતિને આવતો જે.
અરે, આ અકારણ વેરી થયેલે કેધને વશ થઈ નક્કી મારી ઉપર આવે છે. હવે આ વનમાં મારે કેનું શરણ છે? એ દુષ્ટ બલાત્કારે મને પકડીને હેરાન કરશે. તેમ હવે મારે જીવીને પણ શું કરવું ? એની કદર્થના સહેવા કરતાં તે મારે મરવું શું ખોટું?” એમ વિચારતી તે એક કુવાના કાંઠા ઉપર આવીને ઉભી રહી.
મરતી વખતે જે કંઈ શુભ ધ્યાન કરવું જોઈએ તે કરી લીધું. ચાર શરણ અંગીકાર કર્યા. પાપની નિંદા કરી, પુણ્યકાર્યની અનુમોદના કરી. મનમાં નમસ્કારમંત્રનું મરણ કરતી, નેમિનાથનું ધ્યાન કરતી અંબિકાએ બન્ને પુત્ર સહિત કુવામાં ઝપાપાત કર્યો
અંબિકા મનુષ્યનો દેહ છેડી દીવ્યદેહને ધારણ કરનારી રમણીય કાંતિનાં કિરણે વરસાવતી વ્યંતરેને સેવવા ગ્ય દેવી થઈ.
અંબિકાને કુવામાં પડતી જઈ “હાં હાં” એમ બૂમ મારતે સમભટ્ટ કુવા પાસે આવી પહોંચે અને જોયું તે કુવામાં પુત્રો સહિત અંબિકાનાં અવયવો વિશિણું થઈ ગયાં
