________________
( ૨૭૦)
તરફ જઇએ. એ કેડીનારના ઊંચા પ્રાસાદોમાં વસતા મનુ ખ્યાની સમૃદ્ધિ અલૈાકિક હતી. એ એશ્વર્ય, એ સમૃદ્ધિ ઉપર શાસન તેા દ્વારિકાષપતિ શ્રી કૃષ્ણવાસુદેવનું હતુ. એ સમૃદ્ધ કોડીનારમાં દેવ નામે એક બ્રાહ્મણ રહેતા હતા, તેને દેવલા નામે સ્ત્રીથી સામભટ્ટ નામે પુત્ર ઉત્પન્ન થયા. સામભટ્ટને સતીઓમાં મુગુટ સમાન અંખિકા નામે સ્ત્રી હતી. સામભટ્ટ પ્રથમ જૈનધમી હતા, પણ તેના પિતાના મરણ પછી તેના પણ જૈનધર્મ સ્વર્ગ માં ગયા. તે છતાં ઉદારઆશયી અંખિકા જૈનધર્મ માં પ્રીતિવાળી દિવસેા નિગમન કરતી હતી.
હવે દુદે વ બ્રાહ્મણના શ્રાદ્ધના દિવસ આવી પહોંચ્યા, તે જ દિવસે મધ્યાહ્ન સમયે માસેાપવાસી એ મુનિએ સેમભટ્ટને ઘેર પધાર્યા. તપ અને ક્ષમાથી સૂર્ય ચંદ્ર સમાન તે મહામુનિઓને જોઇ અંબિકા ઘણીજ હર્ષિત થઇ ગઇ. “આહા! આજે પને દિવસે મારા અગણ્ય પુણ્યો આ મહામુનિ મારે ત્યાં પધાયો છે, જેથી હું તમને અન્નદાનવર્ડ પ્રતિલાભિત કરૂં. ” એમ વિચારતી હર્ષનાં અશ્રુ વરસાવતી અંબિકા ઉભી થઇ હાથમાં અન્ન લઇ તે ભક્તિથી મુનિને કહેવા લાગી. “ મુનિવર ! મારા કોઇ પુણ્યાદયે આપ અહીં પધાર્યા છે. તા આ અન્ન લઈને મારા ઉપર અનુગ્રહ કરા ?
99
અંખિકાની ભક્તિથી સાધુએ પાત્ર થયું. અખિકાએ હર્ષથી ઉત્તમગતિનું જાણે ખીજ વાવતી હોય તેમતેમાં અન્ન વહેારાખ્યું. આહાર ગ્રહણ કરી મુનિએ ત્યાંથી ધર્મીલાબ આપીને ચાલ્યા ગયા.
