________________
(૨૮) દેરાસરના ખર્ચને માટે અજયપુર શહેર સહિત દશ ગામ અનરણ્યરાજાએ બક્ષીસ કરેલાં તે ઉપર આજે દેરાસરની હકુમત નથી, પણ છ વીઘાં જેટલી જમીનને એક ટુકડે છે તે પણ ગેરછ દબાવી પડેલ છે. જેને કેસ જુનાગઢ સ્ટેટની કેટમાં ચાલે છે.
નગરના છેડા ઉપર અજાહરા પાર્શ્વનાથને પ્રાસાદ એક વાણીયાનું કુટુંબ રહેતું હતું. તે ધણીને એક ગાય હતી. આ ગાય હંમેશા ધણમાંથી જુદી થઈ અજારથી એક કેશ દૂર અમોદરા ગામ છે
ત્યાં એક મૂત્તિ દેવીની છે અને જોય છે જે હજુ પણ છે ત્યાં જતી અને દુધ દેવી દેહી લેતાં. ધણી હંમેશા શેવાળને ઠપકો આપવા લાગ્યો આથી ગોવાળે કહ્યું કે હું ગાય દેહી લેતા નથી. આથી એક દિવસ સાંજના તે જેવા આવ્યો ત્યાં ગાય ધણમાંથી જુદી થઈ જુદી તરીને અમોદરા તરફ ચાલવા લાગી. આથી ધણીને પણ કૌતુક થયું અને તે પણ પાછળપાછળ ચાલવા લાગે. દેવી હતાં ત્યાં આવીને ગાય ઉભી રહી એટલે દેવીએ ગાયનું દૂધ પીવા માંડયું. ધણીએ ઘડીકવાર તે છાનુંમાનું જોયા કર્યું પછી બહાર આવી દેવી તરફ દેવીને મારવા ગયો ત્યાં દેવી એકદમ ભોંયરામાં ઉતરી ગઇ, પણ દેવીને ચોટલે સદરહુ ધણુના હાથમાં આવી ગયે આથી દેવીએ તેને વચન માગવા કહ્યું. પરંતુ વચનના ફળની (લબ્ધીની) રિદ્ધિ સિદ્ધિ આ વાણીયાના નશીબમાં નહિ હોવાથી નશીબે તેને ભૂલવ્યો અને ઉલટ વધારે ગુસ્સે થયા અને કહેવા લાગ્યો કેજા, તારાથી તે શું વચન અપાવાનું હતું ? કેકની ગાયનું દૂધ ચોરીને પી લે છે ને વચન આપવા બેડી છે? આથી દેવી ગુસ્સે થયા અને શ્રાપ આપો કે જાવ તમારા ગામનો વાણીયો કદી પણ સુખી રહેવાનો જ નથી. હજુ સુધી ઉપર પ્રમાણે બનતું જ આવે છે અહીંના વાણીયા જોઈએ તેવા સુખી નથી.
