________________
(૨૦૩) કરી હતી. એ ભૂલ કરીને આપે અમને નિમંચ્યા હતા. આપે નિમંત્ર્યા એટલે આપનાથી અમે બંધાઈ ગયેલા હોવાથી માત્ર સમયની રાહ જોતા હતા. એમાં અમારે શું દેષ?”
એવી કઈ મૂર્ખાઈ મારાથી થઈ ગઈ હતી કે જેને પરિણામે તમારા જેવા અણગમતાઓને મારે લાંબા કાળ પર્યત દસ્તદાર બનાવવા પડયા વારૂ?”
“રાજન ! તમે પૂર્વભવમાં મુનિને દુભવ્યા હતા. તમે એમની કદર્થના કરી હતી, નિંદા કરી હતી, તમે વિનાકારણે એમને દુઃખી કર્યા હતા. એ દુષ્કર્મ કરવાવડે અમારે તેનું ફળ આપવાને આ સમયે આવવું પડ્યું છે. સર્વ પાપ કરતાં મુનિજનને દુભવવાનું પા૫ અધિક છે. સંસારનો ત્યાગ કરી ધર્મધ્યાનમાં લીન રહેનારા મુનિઓને જોઈ આપણે તેમના જેવા માગે વળવાનો પ્રયત્ન કરે, ન બને તે એમની અનુમોદના કરવી, પણ એવા ધર્મમાં પ્રવર્તનારની નિંદા કરી એની અવહેલના કરી એમને દુભવવા, એનાથી આધક પાપ બીજું કયું હોઈ શકે વારૂ?”
એ ભૂલનું ફળ મેં બરાબર ભોગવ્યું. રાજાએ કહ્યું. * “ હજી જોગવવાનું બાકી રહ્યું છે, છતાં પાર્શ્વનાથ ભગવાનના દર્શનથી અમે તમારા અંગમાંથી દૂર થયા છીએ.”
“શું ત્યારે હજી ભેગવવાનું મારે બાકી છે કે?’
હા, અદ્યાપિ છમાસ પર્યત ભેગવવાનું તે દુષ્કર્મ તમારે બાકી રહેલું છે.”
