________________
(૧૭૪) બંધ રાજાઓ શકિતવાન હતા, પણ લડવા કરતાં પિતાની ભૂમિ સંભાળવાની કાળજી ઉત્પન્ન થવાથી તે પણ પિતાના સૈન્ય સહિત સ્વદેશગમન કરવાની તૈયારી કરવા લાગ્યા. કાશીપતિનું જીતનું રહ્યું હું સ્વમ હવે ધૂળમાં મળી ગયું. હવે તે જીતવાની વાત તે દૂર રહી, પણ જીવતા રહી રાજ્ય કેવી રીતે કરવું તે માટે ફીકર પેઠી. બળવંત શત્રુને આધિન થયા વગર હવે છુટકો નહોતે. પિત મહારાજને રોગગ્રસ્ત ધારી સમયને લાભ લેવાની શી મૂખાઈ કરી હતી એનું પ્રત્યક્ષ ભાન થયું, પ્રધાનને સલાહ કરવાને મેકલ્યા. અનરણ્યરાજાના પ્રધાને ફફડ્યા. “સલાહ કેવી? યુદ્ધ આપો, નહિતર રાજય છોડી જતા રહે. પ્રથમ તમારે રાજા મેંમાં તૃણ પકડી અમારા મહારાજાના ચરણમાં પડી ક્ષમા યાચે તે પછી અમને ઠીક લાગશે તે કરશું.”
કાશીરાજની પ્રધાનોએ પોતાના રાજાને એ હકીકત નિવેદન કરી. રાજા મેમાં તૃણુ પકડી દિન જેવો બનેલ નિસ્તેજ અનરણ્યરાજના ચરણમાં આવીને નમે. થયેલી ભૂલની માફી માગી, ફરીથી આવી ભૂલ ન થાય તે માટે સક્ષમાં સખ્ત પ્રતિજ્ઞા કરી અને કાશી અયોધ્યાના તાજને હરહંમેશ આધિન રહેશે એવી ખાત્રી આપી.
કાશી પતિના શરણે આવવાથી બીજા પણ કેટલાક રાજાઓ શરણે આવ્યા, પણ રાજપુર આદિ કેટલાક મોટા રાજાઓના ગર્વ હજી ઉતર્યા નહોતા. તેઓ પિતપોતાના સૈન્ય સાથે પિતાના નગર તરફ રવાને થયા.