________________
( ૧૧૭).
તે દ્ભુતાએ આવીને મંત્રીઓને સ્નાનના સમાચાર આપ્યા. વિશેષમાં જણાવ્યું કે ત્યાં રહેલા આપણા પ્રતિનિધિઓની
જીંદગીએ પણ અત્યારે તે ભયમાં છે માટે સત્વર ઉપાય કરવા જોઈએ. એ રાજાઓને ચમત્કાર બતાવવામાં નહિ આવે તા તે જરૂર તાજથી છુટા થઇ સ્વતંત્ર થઇ જશે. ”
પ્રધાનાએ યુવરાજ અન તથને ખેલાવી આ પરિસ્થિતિ સમજાવી, શત્રુઓની ખબર લેવા માટે તૈયાર કરવાના વિચાર કર્યો.
મહારાજ અનરણ્ય રાજા મંત્રીઆને હમણાં હમણાં ગહન વિચારમાં પડેલા જાણી વિચાર કરવા લાગ્યા. “ નક્કી મારા મંત્રીએ કઇંક ઉપાધિમાં છે; છતાં એ મને જણાવી શકતા નથી તેમ હૃદયમાં જીરવી શકતા પણ નથી ને મનમાં મુંઝાયા કરે છે. શુ કાંઇ રાજ્યચિંતા હશે કે બીજી કાંઈ કારણુ આવી પડયું હશે ? હું રાગેાથી ઘેરાયેલ અશકત છું તેથી તેઓ મને કહેતાં અચકાતા હશે; છતાં મારે કારણે તે અવશ્ય જાણવું જ જોઇએ. ” વિચાર કરતાં રાજાએ પાતાની પાસે બેઠેલા મંત્રીઓ તરફ નજર કરી પ્રથમ એમનુ અંતર પારખવાના નિશ્ચય કર્યો. આસ્તેથી રાજાજી એલ્યા “મત્રીશ્વર! કઇ ચિંતાથી તમે ચિંતાયુકત છે. હમણાં હમણાં તમને બધાને ચિંતાતુર જોઇ મને વિચાર થાય છે કે આનું કારણ શું ?”
“ મહારાજ ! આપ શાંત થાવ, અમે એના રસ્તા
કાઢશું. એ સંબધી આપે વિચાર કરવા આવશ્યક નથી. ”
