________________
પ્રકરણ ૧૮ મું.
મનુષ્ય પ્રયત્ન અશ્વનીકુમારદેવના આહાહન માટે બ્રાહ્મણ પંડિત પ્રતિદિવસ રાજમહેલની એક વિશાળ પવિત્ર જગ્યામાં નાહી ધોઈ પવિત્ર થઈ કૃતિઓ અને છ ના મંત્રનું સ્મરણ કરતા હોમહવનથી અનુષ્ઠાન કરવા લાગ્યા. રાજા અનરણ્ય પણ પવિત્ર જગ્યાએ બેસી સંબંધીજનોના આગ્રહને માન આપી અશ્વનીકુમારની ઉપાસના કરવા લાગે. હંમેશાં બ્રહ્મચર્યને ધારણ કરતે, નિરાહારપણે એક ચિત્તથી તે દેવનું ધ્યાન કરવા લાગે. રસગવશાત્ સમર્થ પ્રાણીઓને પણ એહિક સુખની લાલસાની ખાતર ધાર્મિક ક્રિયાઓને એમાં જવી પડે છે, ભવિતવ્યતા બળવાન છે. જે ધાર્મિક ક્રિયા, વ્રત, જપ, અને તપ મેક્ષને આપનારા હોય છે તે ક્રિયાઓ વડે પ્રાણી એહિ સુખની આશા રાખતે આલોકનું સુખ મેળવી એટલાથી જ આનંદ માને છે, એથી કાંઈ ધાર્મિક ક્રિયાનું મહત્વ ઓછું થતું નથી. ક્રિયાઓ તે એની એ જ હોય છે, પણ ફળ તે પ્રાણીઓની મનોવૃત્તિ પ્રમાણે જ મળે છે. સાત ભવે મેસે જાય એવી કષ્ટક્રિયા કરનારા તામલી તાપસને માત્ર ઈશાનેંદ્રની પદવી મળી. બાર બાર વર્ષ પર્યત છઠ્ઠ છઠ્ઠની તપસ્યા કરનાર અને પારણે પણ માત્ર નિરાહાર અન્નનું પ્રાશન કરનાર પૂર્ણ
