________________
૨૦. પરસ્ત્રી, વેશ્યા, ચોરી, જુગાર, શિકાર, માંસ, મદિરાદિ નરકના હેતુ છે, આ
સાત મહાવ્યસનોનો જીવનપર્યંત ત્યાગ કરવો. ૨૧. શ્રાવકનાં બાર વ્રતો સમજી લઈ યથાશક્તિ ગ્રહણ કરવા. ૨૨. બાકી રહેલ પાંત્રીશું તથા અઠ્ઠાવીશું યથાસમયે જલદી પૂરું કરી લેવું. ૨૩. કાયમ માટે મુસી, ગંઠસી કે વેઢસીનું પચ્ચખાણ યથાશક્ય રાખવું કે
જેથી અકસ્માત મરણ થાય તો પણ સદ્ગતિ થાય. ૨૪. જ્ઞાનની આરાધના માટે રોજ ૫૧, અથવા ૫ લોગનો કાઉ૦ કરવો. ૨૫. કર્મક્ષય નિમિત્તે રોજ દશ-વીસ લોગસ્સનો કાઉસ્સગ્ન અવશ્ય કરવો. ૨૬. ઉપધાનની આલોચના વહેલામાં વહેલી પૂરી કરવી ન થાય ત્યાં સુધી
મનગમતી વસ્તુનો ત્યાગ કરવો. ૨૭. વર્ષમાં એક્વાર ઉપધાન નિશ્રાદાતા ઉપકારી ગુરુવર્યને વંદન કરી માર્ગદર્શન
મેળવવું. ૨૮. મહિનામાં બે ચતુર્દશીએ ઉપવાસ કરવો. ૨૯. બાર તિથિ તથા છ અઠ્ઠાઈ લીલોતરી વાપરવી નહિ. ૩૦. વિધિપૂર્વક અટપ્રકારી પૂજા રોજ ઉત્તમ દ્રવ્યથી કરવી. ૩૧. મહિનામાં ઓછામાં ઓછું એક્વાર સ્નાત્ર ભણાવવું. ૩૨. રોજ ઓછામાં ઓછી એક બાંધી નવકારવાલી ગણવી. ૩૩. મહિનામાં બાર તિથિ અથવા છેવટે પાંચ તિથિ ઉપવાસ આયંબિલ કે
એકાસણું પોતે પોતાની શક્તિ મુજબ કરવું ૩૪. જેમની શક્તિ હોય તેમને ચોમાસામાં લીલોતરીનો ત્યાગ કરવો. ૩૫. રોજ થાળી ધોઈ પીવી તથા લુછવી. ૩૬. રાતના કોઈ ચીજ પ્રાણાને પણ મુખમાં નાખવી નહિ. ૩૭. નીતિમયજીવનએ ધર્મનો પાયો છે. માટે માર્ગાનુસારીના ૩૫ ગુણો જીવનમાં
ઉતારવા સતત પ્રયત્ન કરવો. ૩૮. દરવરસે ઓછામાં ઓછી એક્વાર તીર્થ યાત્રા કરવી. ૩૯. સાત ક્ષેત્રમાં દરવરસે ઓછામાં ઓછા રૂા. ૭) ખરચવા.
