________________
ઉપગી નીવડશે. અંતમાં સંપાદકે ટીપણ આપ્યું છે. જેમાં શબ્દોના અર્થ આપીને ઢાલ કે દુહાનું મુખ્ય વ્યકતવ્ય આપવામાં આવ્યું છે. તે પછી કંઈ વિશેષ આવશ્યક વિવરણ માગી લેતી હોય તેવી કડીઓનું વિવરણ પણ કર્યું છે.
આમ આ કૃતિના સંપાદનમાં ડૉ. રમણલાલ શાહે શાસ્ત્રીય પદ્ધતિનો સ્વીકાર કર્યો છે, જે મહત્વને મુદ્દા છે અને આ સંપાદનને અધિકૃત કૃતિ તરીકે રજૂ કરે છે. આ પરિચય સમાપ્ત કરું તે પહેલાં એક બે મુદાઓને ઉલલેખ કરું. આ કૃતિની ભાષા અને શબ્દ સ્વરૂપે મધ્યકાલીન રૂપનાં વધારે લાગે છે. ઉદાહરણ તરીકે, “ગેખનઈ સુમુખિ સા ગઈ”, “નૃપ પૂછઈ દૂઉ કુણહેત', “હવઈ જયસિરિ વાણું વદઈ રે સુણિ પિઉ સાચઈ સિદ્ધિ, ગુણરા જ્ઞાતા, નાગશ્રી પરિ સ્પં કહઈ રે, કૂટ કથા અપ્રસિદ્ધ, રંગરા રાતા....વગેરે. ભાષાનું સ્વરૂપ સમજવામાં સહાધ્ય આપે તેવું વ્યાકરણ-વિશેષે કરીને વિભકિત પ્રત્યેનું નિરુપણ-આપ્યું હોત તો વધારે
ગ્ય અને ઉપકારક નીવડત. બીજ, ટિપણમાં શબ્દના પર્યાયે કે અર્થે આપવાને બદલે વ્યુત્પત્તિની દિશાનું પણ નિયમ તરીકે સૂચન કર્યું હેતા ટિપ્પણુ પણ વધારે દ્યોતક નીવડત. કદાચ આર્થિક મર્યાદાને કારણે આવું સવ્યુત્પત્તિક શબ્દાર્થ-દર્શન શકય નહીં બન્યું હોય. ડે. શાહ યુવાન અભ્યાસી છે. પ્રાચીન અને મધ્યકાલીન સાહિત્યમાં અને તેના ભાષાવિષયક પરિશીલનમાં બહુ ઓછી અભ્યાસીઓને રસ પડે છે. શ્રી શાહને આ રસ ચાલુ રહે અને અભ્યાસ વધારે ગાઢ અને પરિનિષ્ઠિત બને,
ગૌરીપ્રસાદ ચુ. ઝાલા
