________________
શ્રી અશોકવિજયજી
૪૦.
શ્રી નેમિજિન સ્તવન (રાગ- વીરજી સુણે એક વિનતી મોરી....) નાથ નિરંજન ભવભયભંજન, રંજન સેવક મનના રે, નેમિજિનેસર ભુવનદિનેસર, પરમેસર ભવિ ભજના રે. ૧ કાળ અનાદિ કરી બરબાદી, બાંધી કર્મની જાળ રે, મૂઢ મુરખ હું કાંઈ ન સમજે, એળે ગમા કાળ રે. ૨ પુન્યથી સુખને પાપથી દુઃખ છે, અંતર ચેતી જુઓને રે, સુખદુઃખ કારણ તે સમજાવ્યાં, ભવ્યા ભવ્ય અને રે. ૩ ઉન્મારગમાં મન વચ કાયા, ધરતાં પાપ બંધાય રે;
એ ત્રણ સન્મારગ જે થાપ, પુન્યની પિઠ ભરાય છે. ૪ પિતાનું વાવ્યું તે જ લણવું, ભેગવવું વળી પિતે રે;
ન્યાય નયનથી જોતાં પરને, સુખદુખ કેઈ ન દેવ રે. ૫ કાળા ધેાળા પામર પંડિત, નિરધન ને ધનવંતા રે; રૂપ કુરૂપ ને રેગી નિરોગી, નિરબલને બલવંતા રે. ૬ એ સહુ સ્વામિ કર્મપ્રભાવે, તુજ આગમથી જાણ્યું રે સુખદુઃખને કર્તા છે ઈશ્વર, કુમતિ જને એમ તાક્યું રે. ૭ વાત એ છેટી, ભ્રમણા મેટી, મુજ અંતર નવિ આવે રે; નિજનિજ કર્મ પ્રમાણે પ્રાણી, સુખદુઃખ સઘળે પાવે રે. ૮ કર્મ મહા કાદવ દેનારી, જલધર સમ તુજ વાણું રે, ગુરુવર પ્રેમ પસાયે પામી, અશકે તે મન આણી રે. ૯
