________________
૩૯૫
શાંતિ૨
મુનિ શ્રી નિત્યાનંદવિજયજી પ્રાતઃકાળે ઉઠી દરશન જે કરે, તેહની વિપદા જાયે દરે; તુજ મુખ કમલને ભાવે જે ચિત્ત ધરે, કલ્યાણ લક્ષ્મી તસ થાય પૂરે. અહોનિશ દરસન જે કરે ભવિજન, રેગ શેક તસ દૂર ભાગે; સમગ્ર મંગળના સ્થાનરૂપ તૂજ છે, જાણે નહિ તેહને આપત્તિ જાગે. પ્રાતઃકાળે તુજ ચરણને શિર ધર્યા, શીધ્રપણે તે ભવિ મેક્ષ પાવે; જે તુજ ચરણ કમલની સેવના, નવિ કરે છે તે વિપત્તિ પાવે. તુજ પદ નળરૂપી ચંદ્રની કાંતિથી, સ્નાન કરે તે તે નિર્મળ થાવે; પ્રેમ-જંબુસૂરિ તુજ પદ પંકજે, નિત્ય આનંદથી ભંગ થાવે.
શાંતિ૩
શાંતિ- ૪
શાંતિ, ૫
(૩) શ્રી નેમિનાથ જિન સ્તવન (રાગ-કીજીએ કીજીએ કીજીએ પ્રભુ નિર્મળ દર્શન કીજીએ...) કીજીએ કીજીએ કીજીએ નેમિનાથને વંદન કીજીએ; શીવાદેવીના લાડકા રે, સમુદ્રવિજય દિલ રીઝીએ. નેમિ, ચાલીસ હાથની દેહડી રે, શંખ લંછનથી અંકીયે. નેમિક ૧ શંખ વગાડયે કૃષ્ણને રે, આયુધશાળે જઈને; નેમિ, શંકા થઈ તવ કૃષ્ણને રે, કેણ આવ્યો ઘેરી થઈને. નેમિ- ૨
