________________
૩૮૬ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રત્ન અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાગ
રાજ રાજેશ્વર તુંહિ રાય, જગમાં જસ તુજ છો રે, અજ્ઞાન તિમિર તું દૂર ભગા, નિજ આતમરૂપતું પારે. ૨ અપકારે પર ઉપકાર કરીને, ચંડકૌશિક તેં તાર્યો, ચંદનબાલા મુક્તિ પુરીને, પામી પ્રભુ તુજ પસાયે રે. ૩ ગશાલે પણ તુજ પ્રતાપે, સાધસે શિવ વધુને રે, તુજ શાસન જમાલી ઉસ્થાપે, લહેશે શિવ અનંતુ રે. ૪ ઈત્યાદિક આતમ ઘણેરા, તાર્યા પ્રભુજી હાથે રે, મુજ ઉપર શું જે રાયા, શું હું છું. તુમ અનિઠે રે. ૫ નિરાગમાં એ કિમ શેલે, તારે હવે હાથ ગ્રહીને રે, પ્રભુજી હું તુમ ચરણે આયે, શરણ દીયે મહેર કરીને રે. ૬ કલિકાલે પણ શાસન ભે, મુનિવર મંડળ તેજે રે, પ્રેમસૂરીશ્વર શાસન રાજે, રામચંદ્રસૂરિ છાજે રે, ૭ પટ્ટધર ભુવન સુરીશ્વર કેરા, શિષ્ય મંડળને ગાજે રે, સુદર્શન ચંદ્રોદય બંધુ, તત્ત્વપ્રભ તે જાણે રે. ૮ સૂરિજીના પ્રશિષ્ય ભલેરા, રત્નશેખર પ્રમાદરે, વીર જિનેશ્ચર મેં તુજ ગાયે, સુદર્શન હું પામત રે. ગા. ૯
કલશ ઈમ ત્રિજગનાયક અચલ શાસન, શ્રી વિસે જિનવરું, તપગચ્છ નાયક દાનસૂરિવિજય, પ્રેમસૂરિધરું તલ પટ્ટધારી, વ્યાખ્યાનકારી વિજયરા મસૂરીધરો, પ્રથમ પટ્ટધારી શાંતમૂર્તિ. વિજયભુવનસૂરીશ્વ તસ શિષ્ય ગાવે ભક્તિ ભાવે સુદર્શન સુખ પાવે ઘણે છે ઈતિ છે
