________________
૩૪ર જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રત્ન અને તેમની કાવ્ય પ્રસાદી ભાગ ૪
- હિતોપદેશક કાવ્ય
(રાગ, સિદ્ધાચલના વાસી ) દો દિનકા મહેમાન મુસાફીર, ભાથું બાંધી લે, મુસાફીર ભાથું બાંધી લે. મેહ માયામાં મસ્ત બનીને, પાયા વિનાના ઘરે ચણીને,
પાવે દુ ખ અપાર. મુસા૦ ૧ ગર્ભોમાં તું ઉંધે લટકે, એ દુઃખ તુજને કેમ ન ખટકે,
કરને કાંઈ વિચાર. મુસા૯ ૨ તું માને છે મારું મારૂ, જ્ઞાની કહે છે કેઈ નહિ તારું,
વીર વચન દીલ ધાર. મુસા૦ ૩ દેવ ગુરૂને ધર્મ છે તારા, નેહી સંબંધી સૌ છે ન્યારા,
સ્વારથી સંસાર. મુસા. ૪ પુણ્ય પાપને નહિ પીછાણે, મારું એ તું સાચું માને,
સાચું મારું જાણ. મુસા. ૫ આ પરાયે આ છે મારે, તુચ્છ ભાવના દીલથી વારે,
સૌને અપના માન. મુસા૦ ૬ ધમ ક્રિયાઓ કાલે કરશું, નહિ જાણે પણ ક્યારે મરશું,
ક્ષણને નહિ વિશ્વાસ, મુસા૭ અભિમાનમાં અક્કડ ફરતે, ગુણીજન દેખી તું નહી
નમતે, રાવણ હાલ નિહાળી. મુસા૦ ૮ એક દિન દુનિયા છોડી જાવું, ધર્મ ભાથાવિણ ત્યાં શું ખાવું
કરલે ધર્મ ધ્યાન. મુસા. ૯ માનવ ભવ અતિ દુર્લભ જાણે, શાસ્ત્ર વચન એ સત્ય પ્રમાણે,
મળે ન વારંવાર. મુસા. ૧૦
