________________
૩૪૦ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રત્નો અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાગ ૨ શુકલ ધ્યાનને ધ્યાવતારે, પામ્યા કેવળ જ્ઞાન, તીર્થંકર પદ પામીયા રે, સ્થાપ્યું શાસન મહાન રે. જિનજી ૫ નરક નિદે ભમતાં રે, ખયે કાલ અનંત, માનવને ભવ પામીને રે, ભાવે ભેટે ભગવંત રે. જિનજી ૬ મનમાન્યા શ્રી જિનવરૂ રે, કરે મુજ પર અતિ મહેર, મન વંછિત દેતા થકારે, થાયે લીલા લહેર રે. જિનજી ૭ મેહ મહિપ છે મેટકે રે, વારણ કરજો તેહરે. તરણ કાજે ભાવના રે, કારણ મોક્ષને નેહ રે. જિનજી ૮ આત્મ કમલે આપજે રે, લબ્ધિ અડવીશ જેહ, પ્રવીણ મહિમા વિનવેરે, કરજે કર્મને ખેહ રે. જિનજી ૯
શ્રી સૂર્યપુર મંડન પાર્શ્વજિન સ્તવન
(રાગસુખ દુઃખ સજ્ય પામીયે રે) સૂર્યપુર જિન શેભતા રે, વામાદેવીના નંદ; દર્શન કરતા ભાવથી રે, મુજ મનને આનંદ છે. જિનજી તુમ વિન દુજો ન કેય, તું મુજ મન હોય. જિનજી ૧ અશ્વસેન રાજા ગૃહે રે, જમ્યા શ્રી જિનરાજ, સૂરજમંડન સાહિબા રે, ત્રણ ભુવન શિરતાજ. જિનજી ૨ નરક નિગોદે હું ભમે રે, પાયે દુઃખ અનંત; માનવ ભવમાં મે લયે રે, ભાગ્યેાદયે ભગવંત. જિનજી ૩ સેવક જાણું આપને રે, રાખે મુજ પર નેહ, છેડું નહી તુજ ચાકરી રે, જે છે ગુણમણિ ગેહ. જિનજી ૪
