________________
૩૦ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રને અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાષા
(૨) શ્રી શાંતિનાથજિન સ્તવન
(મથુરામે સહી ગોકુલમેં સહી એ પ્રમાણે) મારા મનમાં વસી, મારા દિલમાં વસી; તુજ મૂરતિ વસી, પ્રભુ હસીને હસી. ગયું માન ખસી અભિમાન ખસી. હવે દેખું તું ને હું હસીને હસી. એ ટેક. જે શાંતિ તુજમાં દીસે છે, તે શાંતિ અન્ય નહિ છે;
જ્યારે જેઉં હું એક નજરે, તુજ મૂરતિ દીસે છે, હસીને હસી હતા જે શાંત અણુ જગમાં, પ્રભે તે સર્વ તુજ તનમાં, દીસે નહિં અન્ય તુજ ઉપમા, મુખ પદ્મ પ્રભા તુજ હસીને હસી. પ્રત્યે તુજ નામ છે શાંતિ, છાઈ સર્વત્ર સુખશાંતિ; નેમિ-અમૃત પ્રભુ પુણ્ય, કરે દર્શ ધુરંધર હસીને હસી.
શ્રી નેમિનાથજિન સ્તવન
(હું અરજ કરું શિર નામિ) એ દેશી. શ્રી નેમિ જિનેશ્વર પ્રભુને, હૃદયે ધાર ધાર ધાર, તે સમ નહિં અવર આ જગમાં, બીજો સાર સાર સાર. એ ટેકતમે બાલપણુથી બલ્ય, કામ શત્રુને મૂલથી ટાલ્ય; મેં હાથ તમારે ઝા, મુજને તાર તાર તાર. શ્રી નેમિ
