________________
રપ૬ જન ગૂર્જર સાહિત્ય-રત્નો અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાગ ૨ અપરાધી જનમાં ઘર કરુણું, જે સમકિત અહિડાણ, વીરપ્રભુ સંગમ કરૂણાએ, અશ્રનેત્ર મિલાણ કરુણ ૯ હીન દીન જનને જે દેખી, નાવિ કરુણા દિલ ભાન, તેહને ઘટ નવિ ધર્મ વચ્ચે છે, ભાગ્યે જિન ભગવાન કરુણ ૧૦ કૂપ વાવિ સર કહન નિષેધે, ધરિ કરુણા અહિ નાણુ, દાન સંવચ્છરી જિનવર આપે, ધરતા જે ત્રણ જ્ઞાન કરુણા ૧૧ અધમ ઉદ્ધારણ તન-મન વર્તે ધન વરસે અસમાન, કુમાર નૃપ જગડુ પરદેશી, સંભવ વૃત્ત સુવાન કરુણ ૧૨ સંપ્રતિરાજ કરે પ્રતિ ગામે, દીન અનાથ વિહાણ, દેશ અનાર્ય જિનઘર કરતો, કરુણા ભાવ સુભાણ કરુણ ૧૨ શ્રત શિક્ષા ધરી મનમાં સુયણ, કરજે અભયનું દાન, અનુકંપા ધરજે ભવિ કરજે, ધમે દઢતા ભાન કરુણા ૧૪ મેઘરથે પારેવે રાખે, શાલ જિન ભાણ, વિશ્યાયન તે લેશ્યાથી, ધરી કરુણું અમિલાણ કરુણ ૧૨ બ્રહ્મદત્ત સુભૂમાદિક નરપતિ, કરુણા વિણ દુઃખખાણ, ખિી આત્મ સમા પર જીવે, ધારે કરુણા શાન કરુણા ૧૬ દ્રવ્ય ભાવ અનુકંપા ધરતા, ભવ ભવ સુખનું નિધાન સવસાર બલ રિદ્ધિ પામી, લે આનન્દ અમાન કરુણા ૧૭
માધ્યસ્થ ભાવના સજઝાય
| (હિંસા ન કરજે કોઈની રેએ રાગ ) ગુણવંતા મન ધારજો રે, માધ્યશ્ચ ગુણ મણિ ખાણ, કરણા મુદિતા મિત્રતા રે, હવે ન જ્યાં સુખ ઠાણ છે ૧ છે. ભવિકા ધરજે મધ્યસ્થભાવ, જેહથી શિવપૂર પાવ રે ! ભગા કાલ અનાદિથી આતમા રે, કર્મ બલે ગુણહીન પાને સમકિત ઠાણને રે, રખડો ચઉગતિ દન રે ભવ પર
