________________
૨૫૦ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રત્નો અને તેમની કાવ્ય પ્રસાદી ભાગ ૨ વ્યાપકહે પ્રભુ! બે વચન તુમ, તીણે જગદીશ્વર સત્ય માન કરે અડદશ નૃપ પૌષધ, ઈણ સ્થાનક ગુણ ભવ્ય વીરજી છેલ્લા તુમ દર્શન તુમ કરતી જગમેં, પુકાર કરે ગુણવંત વીતરાગ કેવલ દુગધારક, ગાઉં તુમ ગુણ સંત વીરજી ૫૮ શશિ સિદ્ધ નવ ભૂમિ સંવત (૧૯૮૧)મેં, ઉજજવલ માસતું માહા ! તુજ “નિર્વાણનગર મેં ગાયે, આનંદ મય તીજ સાર વીરજી ગાલા
મૈત્રી ભાવના સક્ઝાય
મંત્રી મનમાં જે ધરે, બાંધે કરમ ન ઘેર ! પરહિત બુદ્ધિ ધારતા, રાગદ્વેષ નહિ થાર ૧ જે જગ હીત મન ચિંતવે, તસ મન રાગ ન રેષ ઈષ્ય વન દાવાનલે, હવે ગુણ ગણ પિષ ૨
(મુંઝમાં મુંઝમાં મેહમા છવ તું-એ રાગ) મિત્રી મન ભાવતે વૈર દવ સામત
પામતે કર્મ ફલથી અચંબે કૈધવશ જે કર્યાં હનન જૂઠ જે ભર્યા
પારકા કનક મણિ રત્ન લબે પાના પરતણી કામિની પાપધન સામિણ
- પેખતાં ચિત્તમાં પ્રબલ મેહે; ભવશ ધમધમ્ય, શુદ્ધ ગુણ
નવિરમે ધિરની અગ્નિમાં સમિધ દેહ પારા
