________________
૨૪૦ જૈન ગૂર્જર સાહિત્ય-રને અને તેમની કાવ્ય-પ્રસાદી ભાગર
રાજા મ શાસ્ત્રી પાસે અભ્યાસ કરવા માંડ્યું. તે વખતે તેમની સાથે તેમના વડીલ બંધુ પં. મણિવિજયજી, તથા શ્રી વિજયનેમિસૂરીશ્વરજી પણ શાસ્ત્રીજી પાસે અભ્યાસ કરતા હતા. એ ત્રણે મહાપુરૂષોની ત્રિપુટી કહેવાતી. સંવત ૧૯૫૪ થી ૧૯૫૯ સાણંદ, અમદાવાદ, પાટણ, ભાવનગર વિગેરે શહેરોમાં ચાતુર્માસ કર્યા. સંવત ૧૮૬ ૦માં અમદાવાદમાં તેઓશ્રીને પંન્યાસ પદ અપણ કરવામાં આવ્યું. ત્યાંથી ૧૮૬૧ પેથાપુર૧૯૬ર ભાવનગર ચાતુર્માસ કરી સંવત ૧૮૬૩માં સુરત પધાર્યા.
૪ તે સમયે તેઓશ્રીને સુરતમાં કાઈ પણ ઓળખતું નહોતું માત્ર બે ચેલા સાથે શહેરમાં ગોપીપુરામાં શેઠ નેમુભાઈની વાડનાં પાશ્રયે રહેવું. પિતાની અપૂર્વ જ્ઞાન શક્તિથી તથા અસાધારણ વ્યાખ્યાન શૈલીથી લેકેનું આશ્ચર્યચક્તિ થવું. અને તેઓને માટે લોકોને મનમાં એવો ભાવ થયો કે આ માહાત્મા ભવિષ્યમાં શાસનદીપક, શાસન નાયક, તથા ધર્મધુરંધર થશે. ધર્મના સિદ્ધાંતને નીતિને દષ્ટાંતે સાથે શ્રોતાઓના મગજમાં ઉતારવાની સુંદર વ્યાખ્યાનશૈલી તેઓશ્રીની હતી. ત્યાર બાદ સંવત ૧૮૬૬ ને ૧૯૪૭માં ફરીથી સુરતમાં ચાતુર્માસ થયા. તે સમયે પ્રવર્તક શ્રી કાંતિવિજય શાંતમૂર્તિ શ્રી હરવિજયજી શ્રીમદ બુદ્ધિસાગરજી તથા શ્રીમદ વલભવિજયજી વિગેરે સાધુ સમુદાયનું સુરતમાં મીલન થયું હતું. તે સમયે સુરતના એક શ્રાવક શ્રી માણેકલાલ ઘેલાભાઈએ સુરતના નામાંકિત વેરી રા. બા. નગીનચંદ જવેરચંદ તથા બીજા પાંચ શ્રાવક ઉપર બદનક્ષીની ફરિયાદી માંડી હતી ને સાગરજી મહારાજને સાક્ષી તરીકે બોલાવવામાં આવ્યા. તે વખતના ન્યાયાધીશે જૈન સાધુઓના આવા અદ્દભૂત ચારિત્ર જીવનની પ્રશંસા કરી. અંતે પાંચે જણું નિર્દોષ છુટી ગયા. ત્યાંથી ફરી પાછા સંવત ૧૯૭૩માં
છે આ લખાણ સંપાદકે આજથી ચાલીસ વર્ષ પહેલાં સાગરજી માટે લખેલું તે અક્ષરે અક્ષર અને આપ્યું છે.
